Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/13255 Esas 2020/706 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/13255
Karar No: 2020/706
Karar Tarihi: 14.01.2020

Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/13255 Esas 2020/706 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet kararı almıştır. Ancak, mala zarar verme suçundan verilen para cezasının doğrudan hükmolunan 3,000 TL'nin altında olması sebebiyle temyiz edilemez olduğu belirtilmiştir. Temyiz itirazları reddedilerek, hükümlerin onanmasına karar verilmiştir. Bu karar, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulanma Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. madde ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi hakkındadır. 5237 sayılı kanunun 53. maddesi, bazı hak yoksunluklarını öngörmektedir. Anayasa Mahkemesinin yaptığı iptal kararı da bu hak yoksunluklarının infaz aşamasında dikkate alınması gerektiğini belirtmiştir.

2. Ceza Dairesi 2019/13255 E. , 2020/706 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1- Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından, sanığın temyiz isteğinin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2-Sanık hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarına gelince;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 14.01.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.