Zincirleme olarak rüşvet alma - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2018/11555 Esas 2020/4322 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/11555
Karar No: 2020/4322
Karar Tarihi: 11.02.2020

Zincirleme olarak rüşvet alma - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2018/11555 Esas 2020/4322 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahalli mahkeme, sanıkların zincirleme olarak rüşvet aldığı suçundan mahkumiyet kararı verdi. Temyiz sonucunda Daire, alt sınırdan uzaklaşılmak suretiyle belirlenmesi gereken temel cezanın, alt sınırdan uygulama yapılarak eksik ceza tayin edildiğini belirterek hükmü bozdu. Ancak, TCK'nın 53/5. maddesinin uygulanmamasının kazanılmış hak niteliğinde olduğu gözetilerek, sanıklar hakkında yazılı şekilde CMUK'nın 326/son maddesine aykırı olacak şekilde TCK'nın 53/5. maddesinin uygulanması kararlaştırıldı. Bu nedenle hükümler, TCK'nın 53/5. maddesi gereğince hak yoksunluğu uygulanmasına ilişkin 1 numaralı bendinin 7. paragrafının hüküm fıkrasından çıkarılarak düzeltildi. Kanun maddeleri ise TCK'nın 3 ve 61. maddeleri, CMUK'nın 326/son maddesi, 5237 sayılı TCK'nın 53/5. maddesi, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ve CMUK'nın 321. ve 322. maddeleridir.

5. Ceza Dairesi 2018/11555 E. , 2020/4322 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Zincirleme olarak rüşvet alma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Bozma ilamına uyma kararı verildiği halde, sanıklar hakkındaki temel cezanın hak, nesafet ve cezanın bireyselleştirilmesi ölçütlerine uygun bir şekilde TCK"nın 3 ve 61. maddeleri uyarınca alt sınırdan uzaklaşılmak suretiyle belirlenmesi gerektiği gözetilmeksizin alt sınırdan uygulama yapılarak eksik ceza tayin edilmesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış, katılan Hazinenin ve vekilinin gerekçeli karar başlığında gösterilmemesi mahallinde ikmali mümkün eksiklik olarak kabul edilmiş, bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Dairemizce de benimsenen Ceza Genel Kurulunun 20/09/2011 tarihli ve 2011/5-104 Esas, 2011/183 sayılı Kararında belirtildiği üzere, TCK"nın 53/5. maddesinin uygulanmamasının kazanılmış hak niteliğinde olduğu nazara alındığında, 24/04/2013 tarihli hükme yönelik sanıklar aleyhinde bir temyiz talebi bulunmadığı halde, sanıklar hakkında yazılı şekilde CMUK"nın 326/son maddesine aykırı olacak şekilde 5237 sayılı TCK"nın 53/5. maddesinin uygulanmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık ... müdafi ile sanık ..."ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA,

ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Yasanın 322. maddesi uyarınca hüküm fıkrasının TCK"nın 53/5. maddesi gereğince hak yoksunluğu uygulanmasına ilişkin 1 numaralı bendinin 7. paragrafının hüküm fıkrasından tamamen çıkarılması suretiyle eleştirilen hususlar dışında sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA 11/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.