Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3-2, 62, 53/1, 58/6-7. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü 2,22 promil alkollü olarak araç kullanarak tek taraflı ve maddi hasarlı kazaya sebebiyet veren sanık hakkında teşdiden belirlenen ceza miktarında bir isabetsizlik görülmediğinden, tebliğnamede bu neden bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine ancak;
1)Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Urla (kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesi"ne ait 2012/652 Esas 2013/43 karar sayılı ilamındaki mahkumiyetin, TCK"nın 106/1-1. cümlesi maddesinde düzenlenen tehdit suçuna ilişkin olması ve hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bentler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK"nın 106/1-1. cümle maddesinde tanımı yapılan tehdit suçunun da uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi uyarınca "suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanun"un 35. maddesi ile değişik CMK"nın 254. maddesi uyarınca aynı Kanun"un 253. maddesinde belirtilen esas ve usulü göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilip hakkında bahsedilen ilamın esas alınarak TCK"nın 58. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunda değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
2)Sanığın trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçunu işlediğinin kabulü ile TCK"nın 179/3. maddesi delaletiyle aynı kanunun 179/2. maddesi uyarınca cezalandırılmasına karar verilirken, iddianamedeki sevk maddeleri arasında belirtilmeyen 179/2. madde uygulanmadan önce sanığa CMK"nın 226. maddesi uyarınca ek savunma hakkı tanınması gerektiğinin gözetilmemesi,

3) Sanık hakkında TCK"nın 53. maddesinde tanımlı hak yoksunluklarının uygulanmasına karar verilirken Anayasa Mahkemesi"nin, belirtilen maddeye ilişkin ilişkin 24/11/2015 günlü Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarihli ve 2010/140 - 2015/85 sayılı iptal kararının göz önünde bulundurulmaması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 25/09/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.