MAHKEMESİ : Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki istihkak davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, dava dışı vergi mükellefinin vergi borçları nedeniyle Garanti Bankası A.Ş nezdindeki hak ve alacaklarına 6183 sayılı Yasa"nın 79. maddesi gereğince elektronik haciz uygulandığını, davalı bankanın genel yasa hükümlerinden kaynaklanan ve kredi sözleşmesinden kaynaklanan rehin ve hapis hakkının bulunduğu banka riski için bloke edilen tutarın gönderilmeyeceğinin bildirildiğini, bankanın itirazın da haklı olmadığını, ileride doğması muhtemel alacaklar üzerinde rehin hakkının korunmasına izin veren bir düzenleme olmadığı gibi konulan rehnin, amme alacağının öncelikli haczine engel teşkil edemeyeceğini belirterek fazlaya ilişkin haklarının saklı kalmak kaydıyla hacze konu 500.032,40 TL"nin davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, bankanın genel yasa hükümlerinden ve kredi sözleşmesinden kaynaklanan takas-mahsup haklarının yanı sıra kredi sözleşmesi ve medeni kanunun rehin ve hapis hakkına ilişkin hükümleri uyarınca ilgili mükellefin hesaplarında bulunan ve bulunacak olan tutarlar üzerinde rehin ve hapis hakkı bulunduğu ve banka riski için bloke edilen tutarın gönderilemeyeceğini, bu nedenlerle davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan deliller ve alınan bilirkişi raporlarına göre davalı bankanın sözleşme gereği miktarda öncelik ve rehin hakkı bulunduğu anlaşıldığından davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillere hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-1136 Sayılı Avukatlık Kanunu"nun 168.maddesinde değişiklik yapan 5904 Sayılı Yasa"nın 35.maddesi “6183 sayılı Yasanın uygulanmasından doğan her türlü davalarda vekalet ücreti tutarı maktu olarak belirlenir” hükmü gereğince taraflar yararına maktu vekalet ücreti takdiri gerekirken nispi vekalet ücreti takdiri doğru görülmemiştir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirir nitelikte görülmediğinden, 6100 Sayılı HMK"nin geçiçi 3/2.maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK"nin 438/7.maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentlerde açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle hükmün 5. bendindeki “33.401.3 TL” ibaresinin hükümden çıkartılarak yerine "1.500,00 TL" ibaresinin yazılmasına hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 492 sayılı Harçlar Yasasının 13/J maddesi uyarınca davacıdan harç alınmamasına 31.5.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.