Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2015/2569 Esas 2015/16396 Karar Sayılı İlamı

19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/2569
Karar No: 2015/16396
Karar Tarihi: 07.12.2015

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2015/2569 Esas 2015/16396 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı banka, müşterisi olan davacının adına başka bir kişi tarafından çıkarılan kredi kartının borcunun tahsili için icra takibine başvurmuştur. Davacı ise kredi kartı başvurusu yapmadığını ve kredi kartını kullanmadığını savunmuştur. Mahkeme, davacının nüfus cüzdanının bu olayda kullanıldığını tespit etmiş ve kredi kartı harcamalarından davacının sorumlu olmadığına karar vermiştir. Ancak, manevi tazminat koşullarının oluşmadığı gerekçesiyle davacının manevi tazminat talebi reddedilmiştir. Kararda, Türk Borçlar Kanunu'nun 2 ve 53. maddeleri yer almıştır. Türk Borçlar Kanunu'nun 2. maddesi, kanunların kişiler arasındaki ilişkileri düzenlediğini belirtirken, 53. maddesi de zararların tazmini için manevi tazminat talebinde bulunulabileceğini düzenlemektedir.

19. Hukuk Dairesi 2015/2569 E. , 2015/16396 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Antalya 1. Tüketici Mahkemesi
TARİHİ : 11/06/2013
NUMARASI : 2012/2100-2013/765

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, müvekkili aleyhine davalı banka tarafından kredi kartından kaynaklı alacağın tahsili için icra takibine girişildiğini, müvekkilinin davalı bankaya kredi kartı başvurusunun bulunmadığı gibi davalı bankaya ait kredi kartını da kullanmadığını, dava dışı 3. şahıs tarafından müvekkilinin nüfus cüzdanının ele geçirilerek davalı bankadan müvekkili adına kredi kartı çıkarıldığını, bu şahıs hakkında ceza yargılamasının derdest olduğunu, davalı bankanın kredi kartını verirken basiretli bir tacir gibi davranmadığını, müvekkilinin konut kredisi talebinin davalı bankaya olan borcundan dolayı reddedildiğini ileri sürerek, icra takibinden dolayı borçlu olmadığının tespitine, 75.000 TL manevi tazminata karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, dava dışı A. Y."ın davacının kimliğini kullanarak müvekkili bankadan kredi kartı çıkardığını, bu kişi hakkında ceza davasının açıldığını, manevi tazminat koşullarının oluşmadığını belirterek davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece yapılan yargılama sonucunda; davacının nüfus cüzdanının dava dışı A. Y. tarafından kullanılarak davacı adına davalı bankadan kredi kartı çıkarıldığı, anılan dava dışı şahıs hakkında ceza davası açıldığı, kredi kartı harcamalarından davacının sorumlu olmadığı, manevi tazminat koşullarının oluşmadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, davacının icra takibinden dolayı borçlu olmadığının tespitine, manevi tazminat isteminin reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, 07.12.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.