Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2014/3500 Esas 2014/7931 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : GAZİANTEP 1. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 18/09/2012
NUMARASI : 2011/792-2012/610

Taraflar arasında görülen menfi tespit davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dilekçesinde; müvekkilinin tarımsal sulama abonesi olduğu, TEDAŞ görevlilerince yapılan incelemede borç nedeniyle kesik olan elektriğin mührünü açmak suretiyle kaçak elektrik kullanıldığı tespit edilerek, 23.06.2009 tarihli tutanak tanzim edildiğini, tutanakta kaçak kullanan kişinin dava dışı Ş.M. olduğunun yazdığını, bu işlem nedeniyle davacıya toplam 56.550.90 TL ceza tahakkuk ettirildiğini, 6111 sayılı Yasanın yürürlüğe girmesiyle bu borç da ilave edilerek yapılandırıldığı, oysa kaçak kullanım nedeniyle haksız fiilin failinin sorumlu olduğunu belirterek, 59.550.90 TL borçlu bulunmadığının tespitini talep etmiştir.
Davalı vekili cevabında; iddiaların yersiz olduğunu, davacının borcu kabullenerek 6111 sayılı Yasadan yararlanarak yapılandırma talep ettiğini belirterek, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece; hükme esas alınan bilirkişi raporu doğrultusunda, kaçak elektriği fiili olarak kullananın dava dışı M.. S..olduğunun tespit edilmiş olmasına göre, davacıdan kaçak elektrik bedeli talep edilemeyeceğinden davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmü, davalı vekili temyiz etmektedir.
Uyuşmazlık, davacının aboneliğinin bulunduğu yerde kaçak elektrik kullanılmasından dolayı sorumlu olup olmadığı noktasında toplanmaktadır. Kullanılan kaçak elektrik bedelinden abonelik sözleşmesi uyarınca abone sorumlu olduğu gibi, abone dışında fiilen kaçak elektrik kullanan kişi de sorumludur. HGK"nun 24.09.2003 gün ve 2003/13-492 E- 2013/505 K sayılı kararında da, abonenin aboneliğini iptal ettirmediği sürece sorumluluğunun devam edeceği benimsenmiş olup, abonenin sorumluluğunun da bulunduğu kabul edilmeli ve uyuşmazlık çözümlenmelidir.
Bundan ayrı olarak, dava konusu borcun 6111 sayılı Kanun kapsamında olması nedeniyle bu yasa hükümlerinden faydalanmak için davacının başvurusunun bulunduğu ve davalı Kurumca değerlendirildiği anlaşılmaktadır.
Bu durumda, bu husustaki taraf delilleri de toplanarak ve yukarıdaki açıklamalar birlikte değerlendirilerek sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme ve eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 22.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.