Esas No: 2021/12750
Karar No: 2022/8322
Karar Tarihi: 01.06.2022
Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/12750 Esas 2022/8322 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkemenin bir davada verdiği hüküm temyiz edilmiştir. Davada nitelikli hırsızlık suçu işlendiği ve sanığın mahkumiyetine hükmedilmiştir. Ancak, sanığa tebligatın yapılmadığı ortaya çıkmıştır. Tebligat yapılacak adresin belirlenmesi için Tebligat Kanunu'nun öngördüğü iki aşamalı yöntem kullanılması gerektiği belirtilmiştir. Buna göre, öncelikle sanığın bilinen en son adresine tebligat yapılması ve tebliğ iade edilmesi durumunda adres kayıt sistemi (MERNİS) kullanılarak tebligatın yapılması gerekmektedir. Ancak katılanın tebligatı almadığı ortaya çıktığı için kararın usulüne uygun şekilde tebliğ edilmesi halinde yeniden incelenmesi gerektiği belirtilerek dosya Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdi edilmiştir.
Tebligat Kanunu'nun 10/2, 21/1 ve 21/2 maddeleri uyarınca tebligatın yapılması için öncelikle bilinen en son adresin kullanılması gerekmekte, tebliğin yapılmaması halinde adres kayıt sistemi (MERNİS) kullanılarak tebligatın yapılması gerekmektedir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 10/2. maddesinde yer alan “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, öncelikle sanığın bilinen en son adresi esas alınarak, Tebligat Kanunu’nun 21/1. maddesine göre tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun'un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki (MERNİS) adresine tebligat çıkarılması ve duruşmalardan haberdar edilip, gelmediği takdirde yokluğunda yargılamaya devamla hüküm kurulması gerekirken,katılanın yokluğunda verilen hükmün, mahkemede bildirdiği adrese tebligat gönderilmeden, mernis adresine Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesine göre tebliğ edildiği, yapılan tebligatın geçersiz olduğu anlaşılmakla,
Mahkemece verilen 25/05/2016 tarihli gerekçeli kararın katılan ...’e tebliğ edilmediğinin anlaşılması karşısında; gerekçeli kararın katılana usulüne uygun şekilde tebliği ile temyiz dilekçesi sunması halinde, ek tebliğname düzenlendikten sonra incelenmek üzere gönderilmesi için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 01/06/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.