Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2013/1087 Esas 2015/253 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/1087
Karar No: 2015/253
Karar Tarihi: 08.01.2015

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2013/1087 Esas 2015/253 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesinde görülen davada, sanık Resmi belgede sahtecilik suçundan mahkum edilmiştir. Davada, sanığın yokluğunda verilen kararın yanlış adresine tebliğ edildiği, tebligatı yapan posta memurunun suça konu tebligatı 13-14 yaşındaki çocuğa tebliğ ettiği ve görevi kötüye kullandığı belirtilmiştir. Sanık müdafiinin sair temyiz itirazları reddedilmiş, ancak 5237 sayılı TCK'nun 53/3. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yeralan hak yoksunluğunun sanığın sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmeye kadar uygulanabileceği göz önünde bulundurulmadan hüküm kurulduğu ve bu nedenle hüküm fıkrasındaki TCK'nun 53. maddesinin tatbikine ilişkin paragraf hükümden çıkartılarak yerine \"TCK'nun 53. maddesinin 1. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yeralan kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından koşullu salıverilmeye, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” şeklinde bir paragraf yazılması gerektiği belirtilmiştir. Kararda geçen kanun madd

11. Ceza Dairesi 2013/1087 E. , 2015/253 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanığın yokluğunda verilen kararın sorguda bildirdiği adresinde annesi ..."a tebliğ edildiği belirtilmiş ise de posta memuru hakkında yapılan şikayet üzerine suça konu tebligatı 13-14 yaşındaki çocuğa tebliğ etmesine rağmen ..."a tebliğ ettiğine ilişkin tutanak düzenlediğinden görevi kötüye kullanma suçundan mahkum olduğu anlaşıldığından, 10.06.2010 tarihinde yaptığı temyiz talebinin süresinde olduğunun kabulü gerekeceği cihetle, yerinde görülen eski hale getirme talebinin kabulü ile temyiz isteminin süresinde olduğu değerlendirilerek yapılan incelemede;
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin tahkikat neticelerine uygun olarak tecelli eden kanaat ve takdirine, tetkik olunan dosya içeriğine göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak:
5237 sayılı TCK"nun 53/3. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yeralan hak yoksunluğunun sanığın sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmeye kadar uygulanabileceği gözetilmeden, fıkranın tamamını kapsar biçimde yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı; sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan hüküm fıkrasındaki TCK"nun 53. maddesinin tatbikine ilişkin paragraf hükümden çıkartılarak yerine "TCK"nun 53. maddesinin 1. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yeralan kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından koşullu salıverilmeye, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına,” şeklinde bir paragraf yazılmak suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 08.01.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.