Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2015/14014 Esas 2016/4447 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı kadın tarafından kusur belirlemesi, reddedilen tazminat istekleri, nafakaların miktarı, nafakanın artırım talebi, vekalet ücreti yönünden temyiz edilerek; temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmekle; duruşma için belirlenen 08.03.2016 günü temyiz eden davacı ... ile vekili Av. ... geldi. Karşı taraf davalı ... gelmedi. Gelenin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle
müşterek çocuk .... 01.05.1997 doğumlu olup karar tarihinden sonra ergin olduğunun anlaşılmasına göre davacı kadının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Davalı erkek, cevap dilekçesi vermemiş ,davacı kadına herhangi bir kusur isnadında bulunmamıştır. Mahkemece yapılan yargılama sonucunda davalı erkeğin güven sarsıcı davranışta bulunduğu, eşine karşı ilgisiz olduğu buna karşılık davacı kadının da evlilik birliği içerisindeki sorumluluklarını ve görevlerini yerine getirmediği eşine ilgisiz olduğu gerekçesiyle boşanmaya sebep olan olaylarda taraflar eşit kusurlu bulunmuştur. Davalının süresinde dayanmadığı vakıalar davacıya kusur olarak yüklenemez. Yapılan soruşturma ve toplanan delillerden güven sarsıcı davranışta bulunan ve eşine ilgisiz davranan erkeğin boşanmaya neden olaylarda tamamen kusurlu olduğu anlaşılmaktadır. Durum böyleyken tarafların eşit derecede kusurlu olduğu yönündeki kusur belirlemesi ve bu hatalı kusur belirlemesi sonucu davacının maddi ve manevi (TMK m. 174/1-2) tazminat isteklerinin reddine karar verilmesi doğru görülmemiştir.
3-Davacı kadın dava dilekçesinde Hukuk Muhakemeleri Kanununun 329. maddesi uyarınca 3000 TL vekalet ücretinin tarafına verilmesini talep etmiştir. Mahkemece bu talep hakkında olumlu ya da olumsuz bir karar verilmemesi doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2 ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, duruşma için taktir olunan 1.350,00 TL. vekalet ücretinin davalıdan alınıp davacıya verilmesine, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 08.03.2016 (Salı)