Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2013/15629 Esas 2014/1727 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Ümraniye 2. Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 10/05/2012
NUMARASI : 2011/1085-2012/510

Dava dilekçesinde, davalının evinde beslediği köpek nedeniyle hakimin müdahalesi ve yönetim planına uyulmasının sağlanması istenilmiştir. Mahkemece davanın görev yönünden reddine karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dava dilekçesinde; davalının, yönetim planına aykırı olarak evinde köpek beslediğini, köpeğin site sakinlerinde huzursuzluk yarattığını ve çocukları korkuttuğunu beyanla davalının yönetim planına aykırı olarak site ve daire içerisinde köpek beslemesinin engellenmesini ve yönetim planına uyulmasının sağlanmasını istemiş; mahkemece davanın reddine karar verilmiştir.
Dosya içindeki bilgi ve belgelerden dava konusu sitenin birden çok parsel üzerinde kurulduğu, burada toplu yapı yönetimine geçilmediği, 3 parselden ibaret sitede dava konusu taşınmazın bulunduğu parselde kat mülkiyetinin kurulmuş olduğu ve site yönetim planındaki düzenlemeye göre her parselin ayrı yönetiminin bulunduğu, bu parsellerin her birinde Kat Mülkiyeti Kanunu hükümlerinin uygulanması imkanının mevcut olduğu, davalının dava konusu 106 parselde bulunan taşınmazda bağımsız bölüm maliki olduğu, davayı açan yönetimin de 106 parsel yönetimi olduğu, bu durumda uyuşmazlığın Kat Mülkiyeti Yasası hükümleri çerçevesinde çözümlenmesi gerektiği anlaşılmaktadır.
Kat Mülkiyeti Yasası"nın Ek 1. maddesinde "Bu kanunun uygulanmasından doğacak her türlü anlaşmazlık sulh mahkemelerinde çözümlenir" hükmü yer almaktadır. Buna göre mahkemece davaya bakılıp tüm deliller toplanarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, Kat Mülkiyeti Yasası"nın uygulanamayacağı ve genel hükümlere göre asliye hukuk mahkemesinin görevli olduğu gerekçesiyle dava dilekçesinin görev yönünden reddine karar verilmiş olması doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile şimdilik diğer yönleri incelenmeksizin hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 10.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.