Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/223 Esas 2020/4184 Karar Sayılı İlamı

İstanbul 2. Asliye Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki konkordato davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın esastan reddine yönelik olarak verilen hüküm süresi içinde davacı vekilince duruşmalı temyiz edilmiştir.
Temyize konu karar niteliği gereği duruşmaya tâbi olmadığından duruşma isteminin reddiyle incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten ve temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, davacı şirketin sağlık sektöründe faaliyet gösterdiğini, müvekkilinin kontrolsüz hızlı büyüme, vergi borçları sebebiyle uygulanan hacizler, kurların ve faiz oranlarının olumsuzluğu, finansman planlamasında yapılan hatalar sonucu darboğaza girdiğini ileri sürerek konkordato geçici mühleti ile sonrasında kesin mühlet verilerek konkordatonun tasdikine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece, iddia, komiser raporu ve tüm dosya kapsamına göre davacının, dürüst davranma ilkesine aykırı hareket ettiği, talebinde samimi olmadığı, alacaklıları zarara uğratmak kastıyla yanıltıcı bilgi ve belgelerle konkordato talebinde bulunduğu, İİK"nın 292/b maddesi anlamında bu koşullar altında konkordato talebinin başarıya ulaşma imkanının söz konusu olamayacağı gerekçesi ile konkordato talebinin reddine, verilen konkordato geçici mühlet kararının kaldırılmasına, davacı şirketin iflasına karar verilmiştir.
İlk derece mahkemesi kararına karşı davacı vekilince istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi tarafından İİK"nun 292/b ve c bendlerine göre, mahkemenin doğrudan iflas kararı verebileceği, konkordato talep eden şirketin borca batıklığını araştırma yükümlülüğü bulunmadığı, konkordato talep eden talebininden vazgeçer ise İİK"nun 292/d bendi gereğince şirketin borca batıklığı araştırıldıktan sonra karar verilmesi geretiği, somut olayda, davacı şirket, geçici mühlet süresinde atanan komiserin talimatlarına uymadığı, gerekli bilirkişi ücretlerini yatırmadığı, şirkete ait defterleri ve belgeleri incelemede hazır etmediği, bilançoda belirtilen sermaye artırımına gitmediği gerekçesi ile istinaf başvurusnun esastan reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve özellikle şirketin ticari faaliyetlerinin son bulması ve aciz halinin sabit olmasına göre davacı vekilinin tüm temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi kararına ilişkin davacı vekilinin tüm temyiz sebeplerinin reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğininde İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesine gönderilmesine, 10.12.2020 tarihinde kesin olarak oybirliği ile karar verildi.