Marka Hakkına Tecavüz - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2016/4847 Esas 2019/313 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
KATILANLAR : ...,..., İnternational
SUÇ : Marka Hakkına Tecavüz
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
.... Cumhuriyetinden ....limanına gelen ve ....Yolcu Salonu Gümrük Müdürlüğü’nde 04.10.2013 tarih ve 13TR330300001405174 sayılı transit refakat belgesi ile işlem görerek ..... Cumhuriyeti’ne gidecek olan konteynerde yapılan aramada katılan firmalar adına tescilli markaları taşıyan toplam 737 adet çanta ve cüzdanın ele geçirildiği olayda; suça konu eşyaların Türkiye"de herhangi bir şekilde serbest dolaşıma sokulmadığı ve satışa arz edilmediği gümrük belgelerine göre suça konu eşyaların .... "den ..... Cumhuriyeti’ne transit geçeceği sırada ele geçirildiği anlaşılmakla; müsnet suçun unsurlarının oluşmadığının kabulü yerine, sanık hakkında yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
Kabule göre de;
1) Sanık müdafiinin yazılı savunma dilekçesinde; aynı belge ile tek bir konteyner içerisinde bulunan bir kısım mallar ile ilgili olarak sanık hakkında ....3. Asliye Ceza Mahkemesi’nde derdest olan ve aynı suça ilişkin dava dosyalarından söz edilmesi karşısında, gerek mükerrer dava yürütülmemesi bakımından ve gerekse TCK’nun 43/2. maddesi yönünden zincirleme suç uygulamasının takdiri için anılan dosyaların akıbetinin araştırılıp mümkünse bu dava dosyası ile birleştirildikten sonra sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması,
2) 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 253. maddesinde değişiklik yapılarak madde içeriğinden “etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile” ibaresinin çıkarılması nedeniyle özel bir etkin pişmanlık hükmü olan (suç ve karar tarihinde yürürlükte bulunan) 556 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 61/7. maddesinin aynı Kanun Hükmünde Kararnamenin 61/A maddesinde düzenlenen satışa arz etme veya satma suçu yönünden de uzlaştırma kurumunun uygulanmasına engel teşkil etmemesi, uzlaştırmanın soruşturma ve kovuşturmalarda mutlaka öncelikle uygulanması zorunlu bir maddi ceza hukuku ve ceza muhakemesi hukuku kurumu olması karşısında, sanık hakkında 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik CMK’nun 253. ve 254. maddelerinin uygulanması zorunluluğu,
3) Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına hükmedilmiş ise de, 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile anılan maddenin bazı hükümlerinin iptal edilmiş olması nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 17.01.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.