11. Ceza Dairesi Esas No: 2013/2610 Karar No: 2015/241 Karar Tarihi: 08.01.2015
Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2013/2610 Esas 2015/241 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından yapılan duruşmada, sanığın resmi belgede sahtecilik suçuyla mahkumiyet kararı verildi. Ancak, sanığın daha önceki ceza kaydının esas alınması gerektiği ve ceza hükümlerine ilişkin bazı eksiklikler olduğu tespit edildi. Bu nedenle, kararın bazı yönleri bozuldu ve düzeltilerek onandı. Sanığın cezaları, mükerrirlere özgü bir infaz rejimine göre çektirilecek ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanacaktır. Sanığın kendi alt soyu üzerindeki hak yoksunlukları, koşullu salıverilme süresine kadar devam edecek ancak diğer hak yoksunlukları, hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar uygulanacak. Kanun maddeleri olarak, TCK'nun 53/3. maddesi ve bu maddenin 1. fıkrasının (c) bendi, TCK'nun 58/6-7. maddeleri ve 5237 sayılı TCK sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 108/2. maddesi belirtilmiştir.
11. Ceza Dairesi 2013/2610 E. , 2015/241 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Resmi belgede sahtecilik HÜKÜM : Mahkumiyet
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak; 1- Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 18.06.2013 gün 2013/8-151/304 sayılı ilamında açıklandığı üzere, birden fazla tekerrüre esas alınabilecek hükümlülüğün bulunması halinde bunlardan en ağırının esas alınması gerektiği cihetle, sanığın adli sicilinde yer alan ve daha ağır cezayı içeren ...Asliye Ceza Mahkemesinin 26.01.2001 tarih 1999/1482 Esas ve 2001/137 Karar sayılı 13.09.2001 tarihinde kesinleşip, 17.07.2005 tarihinde yerine getirilen 2 yıl 11 ay hapis cezasına ilişkin ilamının tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden daha az cezayı içeren ilamın esas alınması, 2- 5237 sayılı TCK"nun 53/3. maddesi uyarınca, aynı maddenin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki hak yoksunluğunun şartla tahliye tarihine kadar, 1. fıkrada yazılı diğer hak yoksunluklarının ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar uygulanabileceğinin gözetilmemesi, Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususların aynı Yasa"nın 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından TCK.nun 58 ve 53. maddelerinin uygulanmasına ilişkin bölümler tümden çıkartılarak, yerine ""Sanığın ...Asliye Ceza Mahkemesinin 26.01.2001 tarih 1999/1482 Esas ve 2001/137 Karar sayılı 17.07.2005 tarihinde yerine getirilen 2 yıl 11 ay hapis cezasına ilişkin geçmiş hükümlülüğünün tekerrüre esas olduğu anlaşılmakla, TCK.nun 58/6-7. maddeleri uyarınca verilen cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına" ve "sanığın 5237 sayılı TCK"nun 53/3. maddesi uyarınca aynı maddenin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından koşullu salıverilme tarihine kadar 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" ibarelerinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aleyhe temyiz bulunmadığı gözetilerek, 1412 sayılı CMUK"nun 326/son ve 5275 sayılı Yasanın 108/2. maddeleri gereğince koşullu salıverilmeye eklenecek sürenin, hatalı uygulama sonucu hükümde gösterilen ilam nedeniyle koşullu salıverilmeye eklenecek süreden fazla olmayacağı hususunun infaz aşamasında gözetilmesine, 08.01.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.