Abaküs Yazılım
2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/15062
Karar No: 2016/4438

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2015/15062 Esas 2016/4438 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi         2015/15062 E.  ,  2016/4438 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
    DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma-Ziynet Alacağı

    Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı-karşı davalı erkek tarafından, kadının kabul edilen boşanma davası, kusur belirlemesi, kadın lehine hükmedilen manevi tazminat, ziynet alacağı ve reddedilen tazminat istekleri yönünden temyiz edilerek; temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmekle; duruşma için belirlenen 08.03.2016 günü temyiz eden davacı-davalı ... ile vekili Av. ... ve karşı taraf davalı-davacı ... vekili Av. ... geldi. Gelenlerin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
    1-Mahkemece boşanmaya sebep olan olaylarda davacı karşı davalı erkeğin daha fazla kusurlu olduğu kabul edilerek karşılıklı olarak açılan boşanma davalarının kabulüne karar verilmiş ise de; yapılan yargılama ve toplanan delillerden davacı karşı davalı erkeğin eşine “geri zekalı, aptal" diyerek hakaret ettiği, başkalarının yanında eşini küçük düşürdüğü, davalı karşı davacı kadının da eşine "hırsız” diye bağırarak hakaret ettiği, eşinden habersiz olarak aracı annesine devrettiği anlaşılmaktadır. Gerçekleşen bu durum karşısında evlilik birliğinin tarafların eşit kusurlu davranışları sonucu temelinden sarsıldığının kabulü gerekir. Hal böyle iken davacı karşı davalı erkeğin daha fazla kusurlu kabul edilmesi doğru değil ise de, evlilik birliğinin tarafların eşit kusurlu davranışları sonucu temelinden sarsıldığı anlaşıldığına ve eşit kusur halinde de boşanmaya karar verilebileceğine göre, davalı karşı davacı kadının boşanma davasının kabulü sonucu itibarıyla doğru olduğundan boşanma hükmünün kusura ilişkin gerekçesi değiştirilmek suretiyle onanması gerekmiş, erkeğin bu yöne ve aşağıdaki bentlerin dışında kalan diğer yönlere ilişkin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
    2-Yukarıda 1. bentte açıklandığı üzere boşanmaya sebep olan olaylarda taraflar eşit kusurlu olup, eşit kusurlu davalı karşı davacı kadın lehine manevi tazminat (TMK m. 174/2) takdiri doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
    3-Mahkemelerin her türlü kararlarının gerekçeli olarak yazılması Anayasa hükmüdür (m. 141/3). Mahkemenin, tarafların açıklamalarını dikkate alarak değerlendirmesi ve kararların somut ve açık olarak gerekçelendirilmesi hukuki dinlenilme hakkının da (HMK m. 27) gereğidir. Yargı organları her iki tarafın iddia ve savunmaları ile delillerini değerlendirip, sabit görülen maddi vakıaları ve bunlardan çıkardıkları sonuç ve hukuki sebepleri gerekçelerine yansıtmalıdırlar. Somut olaya gelince; mahkeme gerekçeli kararında, davalı karşı davacı kadının ziynet alacağı talebinin neden kabul edildiğine ilişkin hiçbir gerekçe belirtmemiş, bu husus gerekçede tartışılmamıştır. Bu haliyle karar, ziynet alacağı talebi yönünden yeterli gerekçeden yoksun olup, Hukuk Muhakemeleri Kanununun 294/1-c maddesindeki unsurları içermemektedir. Bu bakımdan, ziynet alacağına ilişkin gerekçesiz hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olduğundan, bozmayı gerektirmiştir.
    SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2 ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, 3. bentteki bozma sebebine göre ziynet alacağına yönelik diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerin ise yukarıda 1. bentte açıklanan sebeple boşanma hükmünün kusura ilişkin gerekçesi değiştirilmek suretiyle ONANMASINA, duruşma için taktir olunan 1.350,00 TL. vekalet ücretinin ..."den alınıp ..."a verilmesine, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 08.03.2016 (Salı)

    Son Eklenen İçtihatlar   AYM Kararları   Danıştay Kararları   Uyuşmazlık M. Kararları   Ceza Genel Kurulu Kararları   1. Ceza Dairesi Kararları   2. Ceza Dairesi Kararları   3. Ceza Dairesi Kararları   4. Ceza Dairesi Kararları   5. Ceza Dairesi Kararları   6. Ceza Dairesi Kararları   7. Ceza Dairesi Kararları   8. Ceza Dairesi Kararları   9. Ceza Dairesi Kararları   10. Ceza Dairesi Kararları   11. Ceza Dairesi Kararları   12. Ceza Dairesi Kararları   13. Ceza Dairesi Kararları   14. Ceza Dairesi Kararları   15. Ceza Dairesi Kararları   16. Ceza Dairesi Kararları   17. Ceza Dairesi Kararları   18. Ceza Dairesi Kararları   19. Ceza Dairesi Kararları   20. Ceza Dairesi Kararları   21. Ceza Dairesi Kararları   22. Ceza Dairesi Kararları   23. Ceza Dairesi Kararları   Hukuk Genel Kurulu Kararları   1. Hukuk Dairesi Kararları   2. Hukuk Dairesi Kararları   3. Hukuk Dairesi Kararları   4. Hukuk Dairesi Kararları   5. Hukuk Dairesi Kararları   6. Hukuk Dairesi Kararları   7. Hukuk Dairesi Kararları   8. Hukuk Dairesi Kararları   9. Hukuk Dairesi Kararları   10. Hukuk Dairesi Kararları   11. Hukuk Dairesi Kararları   12. Hukuk Dairesi Kararları   13. Hukuk Dairesi Kararları   14. Hukuk Dairesi Kararları   15. Hukuk Dairesi Kararları   16. Hukuk Dairesi Kararları   17. Hukuk Dairesi Kararları   18. Hukuk Dairesi Kararları   19. Hukuk Dairesi Kararları   20. Hukuk Dairesi Kararları   21. Hukuk Dairesi Kararları   22. Hukuk Dairesi Kararları   23. Hukuk Dairesi Kararları   BAM Hukuk M. Kararları   Yerel Mah. Kararları  


    Avukat Web Sitesi