Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2014/932 Esas 2014/7886 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ADANA 2. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 18/06/2013
NUMARASI : 2011/254-2013/377

Taraflar arasında görülen alacak davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dava dilekçesinde; davacı ile eşinin boşandığını, davacının eski eşinin de ölen babasının maaşını almaya başladığını, davalının davacı ve eski eşine muvazaalı boşanma iddiası ile takip yaptığını, davacının borçlu olmadığı halde bu parayı ödediğini belirterek, 8.462.00 TL yasal faizi ile tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde; İş Mahkemesinin görevli olduğunu, işlemin yasal olduğunu belirterek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
İş Mahkemeleri, 5521 sayılı Kanun ile kurulmuş istisnai nitelikte özel mahkemeler olup, 5510 sayılı Kanun’un 101’inci maddesinde de, aksine hüküm bulunmayan hallerde, 5510 sayılı Kanun hükümlerinin uygulanmasıyla ilgili ortaya çıkan uyuşmazlıkların iş mahkemelerinde görüleceği düzenlenmiştir.
5510 sayılı Yasanın 56/son maddesinde; "Eşinden boşandığı halde, boşandığı eşiyle fiilen birlikte yaşadığı belirlenen eş ve çocukların bağlanmış olan gelir ve aylıkları kesilir. Bu kişilere ödenmiş olan tutarlar 96.madde hükümlerine göre geri alınır" düzenlemesi bulunmaktadır.
Yukarıdaki açıklamalar birlikte değerlendirildiğinde; dava konusu icra takibi 5510 sayılı Yasanın 56/son maddesi uyarınca yapıldığından 5510 sayılı Kanunun 101.maddesi uyarınca davaya bakmakla görevli mahkemenin, İş mahkemesi olduğunun kabulü zorunludur.
O halde; açılan bu davaya İş Mahkemesinde bakılması gerektiği dikkate alınarak, görev yönünden davanın reddi gerekirken, uyuşmazlığın esası hakkında yargılama yapılıp karar verilmiş olması usul ve yasaya uygun görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 21.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.