Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2014/575 Esas 2014/1709 Karar Sayılı İlamı

18. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/575
Karar No: 2014/1709
Karar Tarihi: 10.02.2014

Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2014/575 Esas 2014/1709 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Hukuk Mahkemesinde açılan davada, kamulaştırmasız el atma nedeniyle taşınmaz bedelinin tahsili istenmiştir. Mahkeme davanın kısmen kabulüne karar vermiş, ancak temyiz edilmiştir. Yargıtay, sair temyiz itirazlarının yerinde olmadığına ancak, 6487 sayılı Kanun ile değiştirilen Kamulaştırma Kanununun geçici 6. maddesinde yapılan değişiklikle maktu vekalet ücreti takdir edilmesi ve maktu harca hükmedilmesi gerektiğinin mahkemede düşünülmemesinin yanlış olduğuna dikkat çekmiştir. Ancak, bu hata yeniden yargılamayı gerektirmediğinden gerekçeli kararın bazı ibarelerinin düzeltilmesine karar verilmiş ve hüküm onanmıştır. Yargıtay kararında Kanun numaraları olarak 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu, 6487 sayılı Kanun ile değiştirilen Kamulaştırma Kanununun Geçici 6. maddesi, Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 438. maddesi, ve 6217 sayılı Kanun yer almıştır.

(Kapatılan) 18. Hukuk Dairesi 2014/575 E. , 2014/1709 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Dava dilekçesinde, kamulaştırmasız el atma nedenine dayalı olarak taşınmaz bedelinin tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz istemlerinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak;
11.06.2013 tarihinde yürürlüğe giren 6487 sayılı Yasa ile 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun değiştirilen Geçici 6. maddesinin 7 ve 13. fıkralarında “Bu madde kapsamında açılan davalarda mahkeme ve icra harçları ile her türlü vekalet ücretleri bedel tespiti davalarında öngörülen şekilde maktu olarak belirlenir” ve “Bu fıkra hükmü, bu fıkra kapsamında kalan taşınmazlar hakkında açılan ve kesinleşmeyen davalarda da uygulanır.” hükmü getirildiğinden maktu vekalet ücreti takdir edilmesi ve maktu harca hükmedilmesi gerektiğinin düşünülmemesi doğru değil ise de, bu yanılgının düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, gerekçeli kararın hüküm fıkrasının 2 nolu bendinin hükümden çıkartılarak yerine "Alınması gerekli 21,15 TL maktu karar ve ilam harcının peşin yatırılan 5.189,05 TL harçtan mahsubu ile bakiye 5.167,9 TL"nin talep halinde yatırana iadesine" ibaresinin yazılması, gerekçeli kararın hüküm fıkrasının 3 nolu bendindeki "14.622,78 TL nisbi", "4.208,02 TL nisbi" ve "10.829,84 TL nisbi" ibarelerinin hükümden çıkartılarak yerlerine "1.200 TL maktu" ibaresinin yazılması, gerekçeli kararın hüküm fıkrasının 4 nolu bendindeki "ayrıca ıslah ile birlikte peşin alınan
toplam 5.189,05 TL harçtan 4.029,48 TL"nin davalı ... Başklanlığından, 1.159,57 TL"nin ise davalı ... Belediyesi"nden" ibaresinin hükümden çıkartılması suretiyle 6100 sayılı HMK.ya 6217 sayılı Kanunla eklenen Geçici 3. madde gözetilerek HUMK.nun 438. maddesi uyarınca hükmün düzeltilmesine ve düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye onama harcının temyiz edenlerden davacıya yükletilmesine, fazla alınan temyiz peşin harçlarının ise istek halinde temyiz eden davalılara iadesine, 10.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.