MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma-Ziynet Alacağı

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-karşı davacı kadın tarafından erkeğin kabul edilen boşanma davası, tazminat ve nafaka miktarları ile ziynet alacağı davası yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dava açmakta olduğu gibi, kanun yoluna başvurmada da hukuki yarar bulunmalıdır (HMK m.l14/1 -h). Taraflarca karşılıklı açılan evlilik birliğinin sarsılması nedenine dayalı boşanma davaları ikame edilmiş, ilk derece mahkemesince her iki boşanma davasının kabulü ile boşanmanın ferilerine, kadının ziynet alacağı davasının kısmen kabulüne ilişkin hüküm kurulmuş, ilk derece mahkemesinin bu kararı, davacı-karşı davalı erkek tarafından kusur belirlemesi, tazminatlar, nafakalar ile ziynet alacağı davasının kısmen kabulü yönünden istinaf edilmiş, davalı-karşı davacı kadın tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmamıştır. Bölge adliye mahkemesi, davacı-karşı davalı erkeğin istinaf başvurusunun kısmen kabulü ile kadının ziynet alacağı davasının reddine, erkeğin sair istinaf taleplerinin redddine karar vermiştir. Bölge adliye mahkemesinin hükmü taraflara tebliğ edilmiş ve bu hüküm yasal süresi içerisinde istinaf kanun yoluna başvurmayan davalı-karşı davacı kadın tarafından "erkeğin kabul edilen boşanma davası, tazminat ve nafaka miktarları ile ziynet alacağı davasının reddi" yönünden temyiz edilmiştir. Davalı-karşı davacı kadın ilk derece mahkemesi kararını istinaf etmediğinden, boşanma davalarının kabulü ve boşanmanın ferilerine ilişkin hüküm davalı-karşı davacı kadın yönünden kesinleşmiştir. Anlatılan sebeplerle davalı-karşı davacı kadının; “erkeğin kabul edilen boşanma davası, tazminat ve nafaka miktarlarına” ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davalı-karşı davacı kadının ziynet alacağı davasının reddine yönelik temyiz dilekçesinin incelenmesinde;
6100 sayılı HMK’nın 362. maddesinin 1. fıkrasının b bendi uyarınca “Miktar veya değeri kırk bin Türk Lirasını (bu tutar dâhil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar” temyiz edilemez. 02.12.2016 tarihli 6763 sayılı Kanun’un 44. maddesi ile de 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen ek madde 1 uyarınca temyiz parasal sınırlarının (HMK m. 341, 362) Vergi Usul Kanunu’nun mükerrer 298. maddesine göre her yıl tespit ve ilan edilecek yeniden değerleme oranında artırılması öngörülmüştür. Karar tarihi itibariyle bu miktar “78.630,00 TL” olarak belirlenmiştir.
Somut olayda ziynet alacağı talebi 20.520,00 TL olup karar kesindir. Bu nedenle davalı-karşı davacı kadının ziynet alacağı davasının reddine yönelik temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1. ve 2. bentlerde gösterilen sebeplerle davalı-karşı davacı kadının temyiz dilekçesinin REDDİNE, temyiz peşin harcın istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi. 10.11.2021 (Çrş.)