Tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2014/49645 Esas 2019/3934 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1)Sanığın suçlamaları kabul etmediği, HTS kayıtlarına göre sanığın adına kayıtlı cep telefonundan katılana ait telefonun arandığı, ancak bu aramada sanık tarafından katılana yönelik tehdit içerikli söz söylendiğine dair katılanın iddiası dışında, mahkumiyetine yeterli kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilmeden, yetersiz gerekçe ile mahkumiyet kararı verilmesi,
2)Kabule göre de; sanığın sabıkasız olduğunun anlaşılması, tehdit suçunda giderilmesi gereken somut (maddi) bir zararın oluşmaması ve manevi zararın ise hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının uygulanmasına engel teşkil etmemesi karşısında, CMK’nın 231/5. maddesindeki diğer hususlar değerlendirilmeden, “zarar giderilmediği" biçimindeki, kanuni ve yeterli olmayan gerekçe ile anılan Kanun maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık ... müdafinin temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 11/03/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.