Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2014/2290 Esas 2016/3796 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/2290
Karar No: 2016/3796
Karar Tarihi: 12.04.2016

Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2014/2290 Esas 2016/3796 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir şahsın tefecilik suçu işlediği suçlamasıyla yargılandığını ve mahkeme tarafından beraat kararı verildiğini açıklamıştır. Ancak temyiz edilerek incelenen dosya, müştekilerin ve tanıkların beyanlarına dayanarak sanığın kazanç elde etmek için birden fazla kişiye faiz karşılığı ödünç para verdiği ve zincirleme tefecilik suçunu işlediği kanıtlanmıştır. Bu nedenle, yerel mahkemenin verdiği beraat kararı kanuna aykırı bulunmuştur ve karar bozulmuştur.
TCK'nın 241. maddesi, tefecilik suçunu tanımlamaktadır ve kazanç elde etmek amacıyla başkasına ödünç para verilmesinin suçu oluşturduğunu belirtmektedir.

5. Ceza Dairesi 2014/2290 E. , 2016/3796 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tefecilik
HÜKÜM : Beraat

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
TCK"nın 241. maddesinde tanımlanan tefecilik suçunun oluşabilmesi için kazanç elde etmek amacıyla başkasına ödünç para verilmesinin yeterli oluşu, ayrıca birden fazla kişiye sistemli olarak faiz karşılığı ödünç para verilmesinin suçun unsuru olarak aranmaması karşısında; müştekilerin değişik tarihlerde sanıktan faiz karşılığı ödünç para aldıklarına ilişkin birbiriyle uyumlu beyanları ve tanık anlatımları ile aralarında yakın akrabalık bağı veya iş ilişkisi bulunmayan kişiler arasında günün ekonomik koşulları nazara alındığında önemli miktarlardaki paranın karşılıksız verilmesinin hayatın olağan akışına aykırı bulunması hususları birlikte değerlendirildiğinde, sanığın değişik tarihlerde birden fazla kişiye kazanç elde etmek için ödünç para verdiğinin sübuta erdiği ve yüklenen zincirleme tefecilik suçunun tüm unsurlarıyla oluştuğu gözetilmeden dosya kapsamı, oluşa uygun düşmeyen gerekçeler ve yanılgılı değerlendirme sonucu yazılı şekilde beraat kararı verilmesi,
Kanuna aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 12/04/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.