Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/11898 Esas 2018/8593 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 3-b, 52/2-3-4. maddeleri gereğince
mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ... müdafii ve sanık ... tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanık ... hakkındaki temyiz isteminin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık ... müdafiinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle mahkumiyete ilişkin hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA;
2-Sanık ... hakkındaki hükümlere yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle TCK"nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen cezanın alt ve üst sınırları arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerektiği, incelemeye konu olayda sanık ...’ın tali, sanık ...’ın ise asli kusurlu olduğu yönündeki kabul doğru olmakla birlikte, sanıklar hakkında hükmedilen cezaların kusurları ile orantılı şekilde belirlenmesi gerekirken, tali kusurlu sanık ... hakkında, asli kusurlu diğer sanık ile aynı cezaya hükmedilmesi suretiyle fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı olup, sanık ...’ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 25/09/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.