Bilişim sistemleri banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık - resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2013/1971 Esas 2015/185 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/1971
Karar No: 2015/185
Karar Tarihi: 08.01.2015

Bilişim sistemleri banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık - resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2013/1971 Esas 2015/185 Karar Sayılı İlamı

Özet:

11. Ceza Dairesi tarafından verilen kararda, sanığın bilişim sistemleri aracılığıyla banka veya kredi kurumlarını dolandırdığı ve resmi belgede sahtecilik yaptığı suçlamalarıyla yargılandığı belirtiliyor. Mahkeme sanık hakkında beraat kararı verirken, sanığın avukatı tarafından yapılan temyiz itirazları incelenirken sanık hakkındaki resmi belgede sahtecilik suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik itirazların reddedildiği ancak sanığın avukat ücreti konusunda yapılan yanlışlıktan dolayı hükmün bozulduğu ifade ediliyor. Kararın detayları için kanun maddeleri de veriliyor; dolandırıcılık suçuna yönelik verilen mahkumiyet hükmü yürürlükteki ceza kanunlarına uygun bulunurken, resmi belgede sahtecilik suçuna yönelik mahkumiyet hükmü ise zamanaşımı nedeniyle düşürülmüştür. Kanun maddeleri olarak 1136 sayılı Kanun'un 168/5 ve hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 13. maddesinin 5. fıkrasının, sanık lehine maktu avukatlık ücretine hükmedilmesi gerekliliği belirtilmiştir. Ayrıca, CMK'nun 232/2-d maddesi ile sulh ceza mahkemesinin sevk tutuklaması kararı başlığına yazılmaması ve gerekli bildirimin yapılmaması durumunun düz

11. Ceza Dairesi 2013/1971 E. , 2015/185 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Bilişim sistemleri banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık, resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Sanık ...: Beraat Sanık ...: Mahkumiyet

Sanık ..."ün tutuklu kaldığı tarih ve sürelerin...Sulh Ceza Mahkemsinin 10.04.2009 tarihli CMK"nun 94. maddesi gereğince karar verdiği sevk tutuklaması) 5271 sayılı CMK"nun 232/2-d maddesine aykırı olarak gerekçeli karar başlığına yazılmaması ve CMK"nun 141 ve devamı maddeleri uyarınca gerekli bildirimin yapılmaması mahallinde düzeltilebilir bir hata olarak kabul edilmiş olup sanık ... yönünden yapılan temyizinin vekalet ücretine ilişkin olarak yapılan incelemede;
1-Sanık ... hakkında verilen dolandırıcılık ve resmi belgede sahtecilik suçlarından verilen beraat, sanık ... hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik sanıklar müdafiinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin tahkikat neticelerine uygun olarak tecelli eden kanaat ve takdirine, tetkik olunan dosya içeriğine göre sanık ... müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak:
1136 sayılı Kanun"un 168 ve hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 13. maddesinin 5. fıkrası uyarınca, beraat eden ve kendisini vekil ile temsil ettiren sanık lehine maktu avukatlık ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı; sanık ... müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasına "kendisini vekil ile temsil ettiren sanık ... lehine, hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca 1,250,00 TL vekalet ücretinin hazineden alınıp sanığa " ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan sanığın beraatine ilişkin hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, sanık sanık ... hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün ise DOĞRUDAN ONANMASINA,
2- Sanık ... hakkında dolandırıcılık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik yapılan müdafinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri hükmü karşısında; sanığa yüklenen “dolandırıcılık” suçunun yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu, suç tarihinde yürürlükte bulunan ve lehe olan 765 sayılı TCK"nun 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, suç tarihinden, temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Yasanın 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 765 sayılı TCK"nun 102/4, 104/2 ve 5271 sayılı CMK"nun 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞÜRÜLMESİNE, 08.01.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.