Esas No: 2021/12414
Karar No: 2022/8277
Karar Tarihi: 01.06.2022
Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/12414 Esas 2022/8277 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararın temyiz edilmesi sonucu Ceza Dairesi tarafından incelendiği belirtiliyor. Sanık hakkında mala zarar verme suçundan verilen 3000 TL adli para cezasına yapılan temyiz isteminin reddedildiği, nitelikli hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen hükümlerin ise yargılama sürecinde elverişli kanıtların kullanımı ve hakimin takdiri dahilinde onandığı ifade ediliyor. Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaliyle ilgili kararının da göz önünde bulundurulduğu belirtilerek, hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında mümkün olduğu kaydediliyor. Son olarak, 31/03/2011 tarih ve 6217 sayılı Yasa'nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesine göre adli para cezalarının doğrudan hükmolunmasının temyiz edilemeyeceği bilgisi paylaşılıyor.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Nitelikli hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
1-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
14/04/2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31/03/2011 tarih ve 6217 sayılı Yasa'nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükmün temyizi mümkün olmadığından, tebliğnameye uygun olarak sanık ve müdafiinin temyiz isteminin CMUK'nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2-Sanık hakkında nitelikli hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi'nin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 esas 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanması infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı olduğundan, sonuç cezanın 2 yıl 1 ay yerine 1 yıl 13 ay olarak eksik hesaplanması karşı temyiz bulunmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanık ve müdafiinin temyiz istemleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 01.06.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.
