Sahte banka veya kredi kartı kullanmak suretiyle yarar sağlamaya teşebbüs ve sahte kredi kartı üretme - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/11696 Esas 2014/9737 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte banka veya kredi kartı kullanmak suretiyle yarar sağlamaya teşebbüs ve sahte kredi kartı üretme
HÜKÜM : 5237 sayılı TCK.nun 245/3, 35/1 ve 245/2, 43/1 maddeleri ve fıkraları uyarınca hükümlülük

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın aynı bankaya ait üç adet sahte kredi kartını kullanarak çok sayıda işlem gerçekleştirdiğinin anlaşılması karşısında atılı suçun tamamlandığı cihetle, TCK.nun 245/3, 43. maddeleri uyarınca cezalandırılması gerekirken yazılı şekilde teşebbüs hükümlerinin uygulanması karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın, bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddine, ancak:
1-Sahte kredi kartı kullanma suçundan kurulan hükümde sonuç cezanın belirlendiği bölümde hükmolunan 20 TL adli para cezasının gösterilmemesi,
2- 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesi uygulamasında sanığın maddenin 1. fıkrasında sayılan hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına, bu yoksunluğun kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmesine kadar, diğer hakları yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar sürmesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, sahte kredi kartı kullanma suçundan kurulan hükümde sonuç cezanın belirlendiği bölüme "on ay hapis cezası" ibaresinden sonra gelmek üzere "20 TL adli para cezasıyla" ibaresinin ilavesi ve hükümlerden 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümler çıkarılarak yerine "TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" yazılmak suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükümlerin (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 16.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.