.......
Dava, 6111 sayılı Yasa ile 4447 sayılı Yasaya eklenen 10. madde kapsamında prim teşvikinden yararlanma hakkının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, uyulan bozma ilamı sonrası davanın konusuz kalması nedeniyle Karar Verilmesine Yer Olmadığına dair karar verilmiştir.
Hükmün, davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerene, ek karar ile temyiz isteminin reddine karar verilmiş, temyiz isteminin reddine dair ek karar temyiz edilmesi üzerine süresi geçtiğinden bahisle tekrar temyiz isteminin reddine karar verilmesi üzerine işbu ek kararın ve dava dosyasının süresinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki belgeler okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Dava içeriği itibariyle, 7103 sayılı Yasa ile 5510 sayılı Yasa’ya eklenen Ek 17. madde kapsamında kalmakla, mahkemece ilgili kanun gereğince davanın konusuz kaldığına hükmedilmesi isabetli bulunmuştur. Davalı vekilinin süresindeki temyiz itirazının, ilgili kanun uyarınca davalı Kurum yönünden başvuru yolu kapalı olduğundan bahisle reddedilmesine ilişkin ek karar da yerinde ise de, ek karara karşı temyiz süresinin belirtilmemesi, Anayasa’nın 40. maddesinin 2. fıkrasına (Devlet, işlemlerinde, ilgili kişilerin hangi kanun yolları ve mercilere başvuracağını ve sürelerini belirtmek zorundadır.) aykırı olduğundan, ikinci temyiz dilekçesinin süreden reddine dair 23.10.2018 tarihli ek karar bu kapsamda yerinde olmadığından, 23.10.2018 tarih, 2018/338 E., 2018/392 K. sayılı EK KARARIN BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA,
2- Asıl hükmün temyizini amaçlayan temyiz itirazlarına gelince, 7103 sayılı Yasa ile 5510 sayılı Yasa’ya eklenen Ek 17. Maddesi gereğince davalı Kurum yönünden temyize başvuru yolu kapalı olduğundan, temyiz dilekçesinin reddi gerekmektedir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenle davalı vekilinin temyiz dilekçesinin REDDİNE, 26.12.2018 gününde oybirliği ile karar verildi.

........