İhmali davranışla görevi kötüye kullanma - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2014/2000 Esas 2016/3773 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/2000
Karar No: 2016/3773
Karar Tarihi: 12.04.2016

İhmali davranışla görevi kötüye kullanma - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2014/2000 Esas 2016/3773 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davadan bahsediliyor. Sanık ihmali davranışla görevi kötüye kullanmaktan mahkum ediliyor. Temyiz sırasında TCK'nın 257/1-2. maddelerinde yer alan \"kazanç\" sözcüğü yerine \"menfaat\" kullanılması ve cezaların indirilmesi nedeniyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtiliyor. Aynı zamanda TCK'nın 53/5. maddesinin uygulanmaması ve Anayasa Mahkemesi'nin 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı Kararı nedeniyle TCK'nın 53/1. maddesiyle ilgili yeniden değerlendirme yapılması gerektiği ifade ediliyor. Hüküm bozuluyor. Kanun maddeleri, TCK'nın 7/2, 53/1-a, 53/5 ve 6086 sayılı Yasa'daki değişiklikler olarak belirtiliyor.

5. Ceza Dairesi 2014/2000 E. , 2016/3773 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : İhmali davranışla görevi kötüye kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Hükümden önce 19/12/2010 tarihinde yürürlüğe giren 6086 sayılı Yasanın 1. maddesi ile TCK"nın 257/1-2. madde-fıkralarında yer alan “kazanç” sözcüğünün “menfaat” olarak değiştirilmesi, bu fıkralarda öngörülen cezaların alt ve üst sınırlarının indirilmesi karşısında TCK"nın 7/2. madde-fıkrasındaki “suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur” hükmü gözetilerek, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kabule göre de;
Suçun 5237 sayılı Yasanın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkinin kötüye kullanılması suretiyle işlendiği kabul edilmesine rağmen sanık hakkında aynı Yasanın 53/5. maddesinin uygulanmaması,
Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı Kararının 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe girmiş olması nedeniyle TCK"nın 53/1. maddesiyle ilgili yeniden değerlendirme yapılması lüzumu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 12/04/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.