Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2018/1903 Esas 2020/4180 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/1903
Karar No: 2020/4180
Karar Tarihi: 10.12.2020

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2018/1903 Esas 2020/4180 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, davacının iflas masasına başvuru talebinin haksız olduğunu ve Kooperatifler Kanunu 98. madde yollaması ile TTK'nın 480/3 maddesine göre pay sahiplerinin sermaye olarak verdiklerini isteyemeyeceklerini belirterek davayı reddetti. Ancak istinaf başvurusu sonucunda davacının üye olduğu ve çıkma payı ya da konut karşılığı tazminat talep etmediği için davanın reddine karar verilmesi gerektiği gerekçesiyle karar düzeltildi ve davanın reddine karar verildi. Karar temyiz edildi ancak temyiz sebepleri reddedildi. Kararda TTK'nın 480/3 ve İİK'nın 196. maddeleri yer almaktadır. TTK'nın 480/3 maddesi, pay sahiplerinin sermaye olarak verdiklerini isteyemeyeceklerini belirtmektedir. İİK'nın 196. maddesi ise faiz ödemelerinin yapıldıktan sonra masada para kalması halinde ödeme yapılmasını düzenlemektedir.

23. Hukuk Dairesi 2018/1903 E. , 2020/4180 K.

"İçtihat Metni"

Ankara Batı Asliye Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki kayıt kabul davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın esastan reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, davacının müflis kooperatifin üyesi olduğunu, davalı kooperatiften olan alacağı için iflas masasına başvurduğunu, başvurusunun haksız olarak reddedildiğini ileri sürerek, 83.000,00 TL alacağın iflas masasına kayıt ve kabulüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
İflas idaresi vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davacının ortaklık karşılığı yaptığı ödemeleri talep ettiği, Kooperatifler Kanunu 98. madde yollaması ile TTK’nın 480/3 maddesi gereğince pay sahiplerinin sermaye olarak verdiklerini isteyemeyecekleri ve ancak İİK’nın 196. maddesi uyarınca faiz ödemlerinden sonra masada para kalması halinde ödeme yaplmasının mümkün olduğu gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
İlk derece mahkemesi kararına karşı davacı vekilince istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 23. Hukuk Dairesi tarafından davacının daha önce kooperatiften istifa etmemiş olduğu ve iflas tarihi itibari ile üye olduğu ve davacı tarafça çıkma payı veya konut karşılığı tazminatın talep etmediği mahkemece bu gerekçeyle davanın reddine karar verilmesi gerektiği gerekçesi ile istinaf başvurusunun esastan reddine hükmün gerekçesinin kısmen düzeltilerek yeniden esas hakkında davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 23. Hukuk Dairesi kararına ilişkin davacı vekilinin tüm temyiz sebeplerinin reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğininde Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 23. Hukuk Dairesine gönderilmesine, 10.12.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.