6. Ceza Dairesi 2018/155 E. , 2020/1148 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma
HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanıklar ... ve ... hakkında mağdurlar ... ve ...’ya yönelik yağma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
24.11.2015 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün, 2014/140-2015/85 Esas ve Karar sayılı kararına göre TCK"nin 53. madde uygulamasının infazda gözetilmesi olanaklı görülmüştür.
Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanıklar hakkında düzenlenen 09.08.2010 tarihli iddianame ile 5237 sayılı TCK’nin 142/1.b.2, 53, 63, 116/1, 119/1.c, sanık ... hakkında ayrıca aynı yasanın 86/2-3.e, 35, 53, 63, 54/1. maddeleri gereğince cezalandırılmaları için kamu davası açıldığı, Denizli 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 28/05/2013 tarih, 2013/135 E- 2013/349 sayılı kararı ile sanık ... hakkındaki kasten yaralama suçundan açılan kamu davasının düşmesine; sanıklar... ve ...hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından ise 5237 sayılı TCK’nin 142/1-b, 168/2, 62. maddeleri gereğince 10 ay hapis, TCK’nin 116/1-4, 119/1-c, 62. maddeleri gereğince 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına, sanık ... hakkındaki mahkumiyet kararları yönünden hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği; sözkonusu hükmün sanıkların savunmanı tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay 22. Ceza Dairesinin 13.01.2016 tarih, 2014/22561 E-2016/306 K. sayılı ilamı ile “ .. sanık ... hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlere ilişkin ..itirazın merciince incelenmesi için iadesine, .. sanık... hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükmün ise.. sanıkların eylemlerinin yağma suçunu oluşturup oluşturmayacağına ilişkin kanıtların takdir ve değerlendirilmesinin üst dereceli ağır ceza mahkemesine ait olduğu gözetilerek görevsizlik kararı verilmesi gerektiği nazara alınmadan yargılamaya devam edilerek yazılı biçimde hüküm kurulması gerekçesiyle ve cmuk 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakları gözetilerek bozulmasına” karar verildiğinin anlaşılması karşısında; sanıklar hakkında ceza süresi itibariyle kazanılmış hak müessesesi uygulanırken, mağdurlar ... ve...’ya yönelik suçlar için bozmadan önce hükmedilen 10 ay ve 1 yıl 8 ay hapis cezalarının toplamı olan 2 yıl 6 ay hapis cezasının dikkate alınması ve sanıkların 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca neticeten 1 yıl 18 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına hükmedilmesi gerekirken; bozma kararına uyulduğu halde sanıkların kazanılmış hakları gözetilmeyerek yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve savunmanı ile sanık ... savunmanının temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm bölümüne, “5237 sayılı TCK’nin 142/1-b, 168/2, 62. maddeleri gereğince 10 ay hapis, TCK’nin 116/1-4, 119/1-c, 62. maddeleri gereğince de 1 yıl 18 ay hapis cezasında sanıkların kazanılmış hakkı korunarak 1412 sayılı CMUK"un 326/son maddesi (5271 sayılı CMK"nin 307/son maddesi) uyarınca cezanın 1 yıl 18 ay hapis üzerinden infazına” cümlesi yazılmak suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09.03.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
