Esas No: 2021/12636
Karar No: 2022/8370
Karar Tarihi: 02.06.2022
Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/12636 Esas 2022/8370 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hakkında basit yaralama ve mala zarar verme suçlarından dava açılmıştır. Yaralama suçundan tayin edilen adli para cezasına ilişkin hükmün temyizi mümkün olmadığı belirtilmiştir. Ancak mala zarar verme suçundan hüküm verilirken şahsi cezasızlık sebebinin varlığı nedeniyle ceza verilmemesi gerektiği, bu sebeple hükmün bozulduğu belirtilmiştir. Kararda, 6217 sayılı kanunun 26. maddesi ile 5320 sayılı kanuna eklenen ek 2. madde ve 5320 sayılı yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK'nın 317. ve 321. maddeleri açıklanmıştır.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Mala zarar verme ve basit yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık hakkında basit yaralama suçundan kurulan hükme ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde;
14/04/2011 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000 TL'ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanık hakkında yaralama suçundan dolayı tayin edilen adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi gereğince sanığın temyiz isteminin tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme ilişkin temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Sanığın, kızının kocası olan müşteki Halil'in gömlek düğmesini koparmak suretiyle mala zarar verme suçunu işlediğinin anlaşılması karşısında; TCK'nın 167/1-b ve CMK'nın 223/4-b maddeleri uyarınca şahsi cezasızlık sebebinin varlığı nedeniyle ceza verilmesine yer olmadığına dair karar verilmesi gerekirken, sanık hakkında mahkumiyet kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenle 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 02/06/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.
