14. Ceza Dairesi Esas No: 2013/5673 Karar No: 2015/5178 Karar Tarihi: 01.04.2015
Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2013/5673 Esas 2015/5178 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, sanık tarafından eski eşine yönelik gerçekleştirilen kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunda cinsel amaçların bulunamadığını, birden fazla nitelikli hallerin bulunmasının alt sınırdan ayrılma gerekçesi oluşturmayacağını belirtti. Ancak sanık hakkında cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesi kararı kanuna aykırı bulundu ve sanığın velâyet, vesayet ve kayyımlık yetkilerinden yoksun bırakılması süresi yanlış hesaplandı. Hükmün düzeltilerek onaylanması kararlaştırıldı. Kanun maddeleri: 5237 sayılı TCK'nın 109/3, 61, 58/5, 53/1, 53/2, ve 53/3 maddeleri.
14. Ceza Dairesi 2013/5673 E. , 2015/5178 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma HÜKÜM : Mahkûmiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü: Sanığın, ayrı yaşadığı eşine yönelik işlediği kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu cinsel amaçla gerçekleştirdiğine dair dosya içeriğinde mevcut bir anlatım ya da başka bir delil bulunmadığı gibi 5237 sayılı TCK.nın 109/3. maddesinde öngörülen nitelikli hallerden birden fazlasının bulunması ise aynı Kanunun 61. maddesine göre zorunlu olarak alt sınırdan ayrılma gerekçesi oluşturmayacağından bu hususlarda tebliğnamede bozma isteyen düşüncelere iştirak edilmemiştir. Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, Ancak; Sanığın tekerrür uygulamasına esas alınan fiili işlediği sırada onsekiz yaşını doldurmadığı ve diğer sabıkalarının da tekerrüre esas olmadığı halde, TCK.nın 58/5. maddesine aykırı olarak sanık hakkında cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi, Sanık hakkında 53/1. maddesi gereğince uygulama yapılırken aynı maddenin 3. fıkrası gözetilmeksizin, 53/1-c madde ve bendinde sayılan velâyet hakkı, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmetten bulunmaktan yoksunluğunun sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise yoksunluğun hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi, Kanuna aykırı, sanık müdafii ve O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetkiye istinaden düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasında yer alan cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesi ve TCK.nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin hükümlerden çıkartılarak, yerlerine “Sanığın 5237 sayılı TCK.nın 53/3. maddesine göre 53/1-c maddesinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velâyet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile ilgili haklarından koşullu salıverilme tarihine, 53/1. maddesinde yazılı diğer haklardan 53/2. maddesi gereğince hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 01.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.