Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2013/2114 Esas 2015/125 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/2114
Karar No: 2015/125
Karar Tarihi: 07.01.2015

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2013/2114 Esas 2015/125 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından karara bağlanan davada, sanık resmi belgede sahtecilik suçundan mahkum edilmiştir. Mahkeme, delilleri ve yasal düzenlemeleri dikkate alarak, sanık müdafiinin temyiz itirazlarını reddetmiş ancak koşullu salıverilme durumunda koşulların kendisi altındaki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından uygulanabileceği hususunda yanlış bir hüküm vermiştir. Bu nedenle, 5237 sayılı Yasanın 53. maddesi uyarınca hak yoksunluğu kararının çıkartılması ve yerine, koşullu salıverilme tarihine kadar kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından yoksun bırakılması kararı verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hatanın düzeltilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanmıştır: 5237 sayılı Yasanın 53. maddesi, koşullu salıverme durumunda hak yoksunluğunun uygulanacağı hususunu düzenlemektedir. 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ise, hüküm düzeltmesi yapılması gereken durumlarda uygulanacak hükümleri içermektedir. 1412 sayılı Yasanın 322. maddesi ise, mahkeme kararlarında yapılabilecek yanlışlıkların düzeltilmesi hususunu düzenlemek

11. Ceza Dairesi 2013/2114 E. , 2015/125 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin tahkikat neticelerine uygun olarak tecelli eden kanaat ve takdirine, tetkik olunan dosya içeriğine göre sanık müdafiinin, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine; ancak:
5237 sayılı Yasanın 53. maddesinin 1. fıkrasının c bendinde yer alan hak yoksunluğunun, aynı maddenin 3. fıkrasına göre koşullu salıverilen hükümlünün kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmeye kadar uygulanabileceği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı ise de; yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı Yasanın 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasından 5237 sayılı Yasanın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılarak, yerine, “53. maddenin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın c bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından koşullu salıverilme tarihine, 1. fıkranın diğer bentlerinde yazılı haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” denilmek suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07.01.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.