Silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüt adına suç işleme - Kamu malına zarar verme - Görevi yaptırmamak için direnme - 2911 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2017/1053 Esas 2017/4658 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi         2017/1053 E.  ,  2017/4658 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüt
adına suç işleme, Kamu malına zarar verme,
Görevi yaptırmamak için direnme, 2911 sayılı
Kanuna muhalefet
Hüküm : 1-TCK"nın 314/3 ve 220/6 maddeleri delaletiyle 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5, TCK’nın 220/6, 62, 53, 58/9. maddeleri uyarınca mahkumiyet
2-TCK"nın 265/1-3-4, 3713 sayılı Kanunun 5, TCK’nın 62, 53, 58/9. maddeleri uyarınca mahkumiyet
3-TCK"nın 152/1-a, 3713 sayılı Kanunun 5, TCK’nın 62, 53, 58/9. maddeleri uyarınca mahkumiyet
4-2911 sayılı Kanunun 32/1, 62, 53. maddeleri uyarınca mahkumiyet
5-2911 sayılı Kanunun 33/1, 62, 53. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüt adına suç işleme, kamu malına zarar verme, görevi yaptırmamak için direnme suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Mala zarar verme suçunda temel cezanın alt sınırdan tayin edilmesi karşısında, 28.06.2014 tarih ve 29044 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 18.06.2014 tarih ve 6545 sayılı Kanunun 65. maddesi ile TCK"nın 152/1. maddesinde yapılan değişiklik sonuca etkili görülmemiş,
Sanık hakkında tayin olunan temel cezada TCK"nın 220. maddesi 6. fıkrası uyarınca indirim yapıldıktan sonra devamında 3713 sayılı Kanunun 5. maddesi gereğince artırım yapılması gerekirken, yazılı şekilde uygulama yapılması sonuç ceza değişmediğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı iptal kararının TCK"nın 53. maddesinin uygulanması yönünden infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılama sonunda toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçlarının sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
2-2911 sayılı Kanuna Muhalefet suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde ise;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 16.09.2014 tarih, 2014/9-96 esas, 2014/375 sayılı kararı doğrultusunda sanığın 2911 sayılı Kanunun 32/1 ve 33/1. maddesine uygun olduğu kabul edilen eylemlerinin mutad ve meşru bir "düşünce ve kanaat açıklama yöntemi" ile işlendiği değerlendirildiğinden, sanığa yüklenen suçun tarihi ve işlenme yöntemi ile temel şekli itibariyle gerektirdiği cezanın süresine göre, hükümden önce 05.07.2012 tarihinde Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6352 sayılı Kanunun geçici 1. maddesi kapsamında düşünce ve kanaat açıklama yöntemiyle işlendiği ve bu nedenle sanık hakkında açılan davaya ilişkin olarak kovuşturmanın ertelenmesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 22.06.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.