Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/6619 Esas 2019/11842 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Sanık hakkında dolandırıcılık suçundan; TCK"nın 157/1, 62, 52, 53. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Sanığın dolandırıcılık suçundan mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın 1/2 oranında sahip olduğu halk otobüsü hissesiyle bunun hat ve imtiyazını katılana 410.000 TL"ye devredeceği taahhüdünde bulunduğu, bir miktar kapora aldığı ve noterlikte yapılacak devirden önce belediyeden alınması gerekli onay evraklarını katılanla birlikte aldıktan sonra, 27/11/2014 tarihinde bu hisseye ait bankadaki 256.325 TL tutarındaki ticari kredi borcunun katılan tarafından kapatıldığı, ancak bu işleme ilişkin dekontun sanığın talebi ile onun adına düzenlendiği ve kalan borcun ise noterlikte yapılacak devirle ödenmesi kararlaştırıldığı halde sanığın noterliğe gelmediği, katılan nezdinde güven sağlayıp en başından beri devretmeme kastıyla hareket ederek atılı suçu işlediği iddia ve kabul edilen olayda;
Sanık savunmaları, katılan ve tanık beyanları, kamera görüntüleri, dekont, uzlaştırma raporu, oluş ve tüm dosya kapsamına göre; sanık hakkında mahkumiyete dair kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin ve sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak ;
Hüküm fıkrasında adli para cezasının takside bağlanmasının dayanağı olan yasa maddesinin gösterilmeyerek CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin ve sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasında adli para cezasının takside bağlanmasına ilişkin paragrafın başlangıç kısmına ""TCK"nın 52/4. maddesi gereğince...." ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18/11/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.