MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

I – Sanıklar ... ve ..."in haklarında "resmi belgede sahtecilik" suçundan verilen mahkumiyet kararlarına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanıkların yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
1 – Mükerrir olan sanık ... hakkında 5237 sayılı TCK"nun 58/7. maddesi gereğince "mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına" karar verilmesi ile yetinilmesi gerekirken, infazda duraksamaya, karışıklığa neden olacak ve infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde denetimli serbestlik tedbirinin süresinin de belirlenmesi,
Yasaya aykırı,
2 – T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nun 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunluluk,
Bozmayı gerektirmiş ise de yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, sanık ... hakkındaki mahkumiyet hükmünün 7/a fıkrasındaki "ayrıca hakkındaki cezanın infazından sonra aynı madde ve 5275 sayılı Yasanın 108/4. maddesi uyarınca takdiren 1 yıl süreyle denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına" ibaresinin çıkartılarak yerine "cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına" ve her iki sanık hakkındaki hükümden TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin olan tüm kısımların çıkartılması ile yerine "TCK"nun 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi"nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına" ibareleri eklenmek suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
II – Sanık ..."nın hakkında "resmi belgede sahtecilik" suçundan verilen mahkumiyet kararına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
1 – Sanık ... hakkında sahte araç muayenesi yapmak suçundan açılan kamu davasında, sanığın aşamalarda suçu kabul etmediğine dair savunması ve haklarında mahkumiyet kararı verilen aralarında menfaat çatışması olan araç sahibi diğer sanıkların somut delillerle desteklenmeyen soyut beyanları dışında atılı suçu işlediğine dair sübut delillerinin nelerden ibaret olduğu karar yerinde açıklanıp tartışıldıktan sonra suçun sübuta erdiğinin kabulü halinde; Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 22.04.2014 gün, 2013/11-397 Esas, 2014/202 Karar sayılı kararında da belirtildiği üzere, 765 sayılı TCK ile 5237 sayılı TCK"nun " Kamu güvenine karşı suçlar" bölümünde düzenlenen ve belgenin gerçeğe aykırı olarak düzenlenmesi ile kamu güveninin sarsıldığı kabul edilerek suç sayılıp yaptırıma bağlanan "resmi belgede sahtecilik" suçunun hukuki konusunun kamu güveni olması, suçun işlenmesi ile kamu güveninin sarsılması dışında, bir veya birden fazla kişi de haksızlığa uğrayıp, suçtan zarar görmesi halinde dahi, suçun mağdurunun toplumu oluşturan bireylerin tamamının, diğer bir ifadeyle kamunun olduğuna dair kabulünün etkilenmeyeceği, eylemin belirli bir kişinin zararına olarak işlenmesi halinde bu kişinin mağdur değil, suçtan zarar gören olacağının kabulü gerekeceği de gözetilerek, açıklanan ilkeler ve fiillerin gerçekleştiği tarih aralığı doğrultusunda sanığın üç ayrı araca ait trafik belgelerindeki muayene işlemlerinde sahtecilik fiillerinin her birinin yenilenen kastla işlenmiş ayrı suçlar mı, yoksa bir suç işleme kararının yerine getirilmesi amacıyla kanunun aynı hükmünü değişik zamanlarda birkaç kez ihlal etmek suretiyle zincirleme tek suçu mu oluşturduğunun karar yerinde tartışılarak sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, her bir eylemin ayrı suç kabulü ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı,
2 – T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nun 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunluluk,
Bozmayı gerektirmiş; sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 16.03.2016 gününde oybirliği ile karar verildi.