MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma-Tanıma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davalı-davacı tarafından, kadının boşanma davasının kabulü, kusur belirlemesi, tazminatlar, velayet, tedbir ve iştirak nafakası yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre,
davalı-davacı erkeğin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Davacı-davalı kadın tarafından 02.08.2011 tarihinde boşanma davası açılmış, davalı-davacı erkek tarafından ise 21.09.2012 tarihinde yabancı mahkeme tarafından verilen boşanma ilamının tanınması davası açılmıştır. Mahkemece yabancı ilamın tanınmasına ilişkin dava sonucunun beklenilmesi gerekirken, her iki dosyanın birleştirilerek yapılan yargılaması sonunda tarafların davalarının kabulüne karar verilmiştir. Tarafların boşanmalarına ilişkin yabancı mahkeme kararının tanınmasına ilişkin karar taraflarca temyiz edilmeyerek kesinleşmiştir. Yabancı mahkemece verilen boşanma kararının tanınmasıyla yabancı ilamın kesin hüküm etkisi, yabancı mahkeme kararının kesinleştiği tarihten itibaren hasıl olmuş, taraflar bu tarihten itibaren boşanmışlardır (5718 s. MÖHUK m. 59). Bu hukuki durum karşısında boşanma davası başından beri konusuz hale gelmiştir. Açıklanan nedenlerle kadının boşanma davası konusuz kaldığından “karar verilmesine yer olmadığına” şeklinde karar verilmek üzere, hükmün bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
3-Mahkemece davalı-davacı erkek ağır kusurlu kabul edilerek boşanma kararı verilmiş ise de, toplanan delillerden mahkemece davalı-davacı erkeğe kusur olarak yüklenen şiddet eyleminin tanıma davasına konu olan yabancı mahkeme dava tarihinden önce olduğu, yabancı mahkeme tarafından davalı-davacı erkeğe kusur yüklenmediği anlaşılmaktadır. Bu durumda evlilik birliğinin sarsılmasına sebep olan olaylarda, davalı-davacı erkeğin kusurunun bulunmadığının kabulü gerekir. Hal böyle iken, davalı-davacı erkek daha fazla kusurlu kabul edilerek, davacı-davalı kadın lehine maddi ve manevi tazminata hükmedilmesi doğru değildir.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2 ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 07.03.2016 (Pzt.)