Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/18218 Esas 2017/3520 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi         2016/18218 E.  ,  2017/3520 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Görevi yaptırmamak için direnme,
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1- Sanıklardan ... ve ..."a yükletilen görevi yaptırmamak için direnme eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerin ve bu eylemlerin sanıklar tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı;
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezaların Kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararıyla iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağının ortadan kalkmış olması,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık ... müdafii ile sanık ..."ın temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hüküm fıkrasından “TCK"nın 53/1-b maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün” çıkartılması suretiyle, tebliğnameye uygun olarak, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca HÜKÜMLERİN DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
2- Sanıklardan ... hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesine gelince; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığın sağır ve dilsiz olduğunun anlaşılması karşısında, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 150/2.maddesine aykırı biçimde, hüküm mahkemesince zorunlu müdafii atanmayarak savunma hakkının kısıtlanması,
Kabule göre de;
Suç tarihi itibariyle adli sicil kaydında sadece açıklanması geri bırakılan hükümlülüğü bulunan sanık hakkında, TCK"nın 51/1 maddesi uyarınca engel olmamasına rağmen, sanığın pişmanlığı, kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları gözönünde bulundurularak, yeniden suç işleyip işlemeyeceği konusunda bir değerlendirme yapılıp, sonucuna göre bir karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, “sanığın engel sabıkası nedeniyle” biçimindeki kanuni ve yeterli olmayan gerekçe ile hapis cezasının ertelenmesine yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı ve sanık ..."nın temyiz nedenleri yerinde olduğundan tebliğnameye uygun olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 29/03/2017 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.