23. Hukuk Dairesi Esas No: 2014/1926 Karar No: 2014/6126 Karar Tarihi: 01.10.2014
Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2014/1926 Esas 2014/6126 Karar Sayılı İlamı
23. Hukuk Dairesi 2014/1926 E. , 2014/6126 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Ankara 12. Asliye Ticaret Mahkemesi TARİHİ : 10/09/2013 NUMARASI : 2011/410-2013/231
Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü. -K A R A R- Davacı vekili, müvekkili ile davalı şirket arasında 08.05.2008 tarihinde 15.05.2008 – 15.05.2010 tarihleri arası için özel güvenlik hizmet sözleşmesi imzalandığını, müvekkilinin hizmeti eksiksiz ifa etmiş olmasına ve çalıştırdığı işçilerle iligili maaş, kıdem ve ihbar tazminatı ödemelerine ilişkin tüm belgeleri ibraz etmesine rağmen, davalının Mayıs 2010 dönemine ilişkin son hakediş bedelini ödemediğini ve sözleşme gereği verilen kesin teminatın iade etmediğini ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla, son hakediş bedeli alacağı 9.500,00 TL ile kesin teminatın iadesini ve bu ödemelerin yapılmaması nedeniyle ortaya çıkan munzam zararın davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir. Davalı vekili, davacının çalıştırdığı işçilerin tüm işçilik haklarının ödendiğine ilişkin ibranamelerin tamamını müvekkili kuruma sunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir. Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre; davacının SGK"ya prim borcu bulunduğundan son hakediş bedelinin davalı kurum tarafından SGK"ya aktarıldığı, taraflar arasındaki sözleşmeye göre kesin teminat mektubunun iade edilebilmesi için, davacının çalıştırdığı işçilerinin maaş, kıdem ve ihbar tazminatı alacakları bulunmadığına ilişkin ibraname sunmuş olması gerektiği, oysaki davacının sadece iki işçiye ilişkin ibraname sunduğu, dolayısıyla kesin teminat mektubunun iade koşullarının da oluşmadığı gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir. Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir. 01.08.2011 olan dava tarihinin gerekçeli karar başlığında 15.08.2011 olarak yazılmış olması, HMK"nın 304. maddesi uyarınca tarafların başvurusu üzerine veya re"sen düzeltilmesi mümkün maddi hata niteliğinde kabul edilmiştir. Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 01.10.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.