15. Ceza Dairesi Esas No: 2021/810 Karar No: 2021/1337 Karar Tarihi: 15.02.2021
Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - özel belgede sahtecilik - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2021/810 Esas 2021/1337 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesinde görülen bir davada sanıklar, hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma ve özel belgede sahtecilik suçlarından mahkum edilmiştir. Mahkeme, sanıkların sözleşme yaparken sahte belge kullandıklarını ve müştekinin rızası ile verdiği güvence parasını iade etmediklerini tespit etmiştir. Sanıkların temyiz itirazları reddedilmiş olup, kararda TCK 155/2, 62, 50, 52 ve TCK 207/1, 62, 50, 52 maddeleri referans gösterilmiştir. TCK 155/2, hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanmayı, TCK 207/1 ise özel belgede sahteciliği düzenlemektedir.
15. Ceza Dairesi 2021/810 E. , 2021/1337 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ :Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma, özel belgede sahtecilik HÜKÜM : 1) Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan ;TCK 155/2, 62, 50, 52 maddeleri gereğince mahkumiyet (ayrı ayrı)2) Özel belgede sahtecilik suçundan; TCK 207/1, 62, 50, 52 maddeleri gereğince mahkumiyet (ayrı ayrı)
Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma ve özel belgede sahtecilik suçlarından sanıkların mahkumiyetine ilişkin hükümler sanıklar müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü; Sanıklar hakkında hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma ve özel belgede sahtecilik suçlarından açılan kamu davalarında her iki suçtan da mahkumiyet hükümleri kurulmuş olup özel belgede sahtecilik suçu ile hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunun mağdurlarının farklı olması ve hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunun hükümden sonra 24/10/2019 tarih ve 30928 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunun 26. maddesiyle uzlaştırma kapsamına alınması nedeniyle bu suç yönünden sanıkların eylemlerinin uzlaştırma kapsamında olduğu, ancak müştekinin hâlihazırda yurt dışında Almanya ülkesinde yaşadığı, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 253/6. maddesi ve bu maddeyle aynı doğrultuda düzenleme içeren Ceza Muhakemesinde Uzlaştırma Yönetmeliği"nin 7/12 ve 31/7. maddeleri uyarınca uzlaştırma işlemlerinin yasal olarak yapılamayacağı belirlenerek yapılan incelemede; Sanıklar ile yurtdışında yaşayan ve tatil için ülkeye gelen müşteki arasında araç kiralanması konusunda sözleşme yapıldığı, sözleşme yapılırken sanıklardan... tarafından bu sırada faaliyette bulunmayan Myra Rent A Car firmasına ait sözleşme belgesinin kullanıldığı, diğer sanıkların da bundan bilgi sahibi olduğu, aracın iadesi sırasında geri verilmek üzere müştekiden 200 Euro güvence bedeli alındığı, ancak aracın teslimi sırasında bu güvence bedelinin elden verilemeyeceği ve banka aracılığıyla gönderilebileceği söylendiği halde, daha sonra araçta hasar olduğu belirtilerek güvence bedelinin müştekiye iade edilmediği ve böylece sanıkların kendilerine ait olmayan kira sözleşmesini kullanarak özel belgede sahtecilik suçunu işledikleri gibi, müştekinin rızası ile verdiği güvence parasını kendisine iade etmeyerek hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediklerinin iddia ve kabul olunduğu olayda; sanıkların savunmaları, müşteki ve tanıkların beyanları ile tüm dosya kapsamından, atılı suçların sübut bulduğuna yönelik mahkemenin kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiştir. Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanıklar müdafiinin, eksik araştırma ile hüküm verildiğine ve müsnet suçların unsurlarının oluşmadığına yönelik temyiz itirazlarının reddiyle, hükümlerin ONANMASINA, 15/02/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.