Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - konut dokunulmazlığının ihlali - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/11877 Esas 2015/5149 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, konut dokunulmazlığının ihlali, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından mahkûmiyeti ile kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan beraatine


Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, 28.06.2014 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanun ile getirilen düzenlemeler de gözetilip dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Sanığın, kaldığı eve girerek mağdureyi bulunduğu yerden başka bir yere götürmeksizin nitelikli cinsel istismar suçuna teşebbüs ettiğinin sabit olması karşısında, sanığın mağdureyi cinsel eylem süresince alıkoymasının bu suçun unsuru sayılıp olayda ayrıca kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun kanuni unsurlarının oluşmadığı anlaşıldığından, tebliğnamedeki hürriyetten yoksun kılma suçundan mahkûmiyet kararı verilmesi yönündeki düşünceye iştirak edilmemiştir.
Delilleri takdir ve gerekçesi gösterilmek suretiyle verilen beraat hükmü usul ve kanuna uygun olduğundan, O Yer Cumhuriyet Savcısının yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
Sanık hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelenmesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanık hakkında tekerrüre esas adli sicil kaydının bulunması nedeniyle çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan mahkûmiyet hükümleri ile ilgili olarak ayrıca 5237 sayılı TCK.nın 58. maddesinin uygulanmasına karar verilirken adli sicil kaydına konu iki ayrı mahkeme ilamından ceza miktarı itibariyle ağır olan Siirt Sulh Ceza Mahkemesinin 18.04.2008 gün ve 2007/456 Esas, 2008/283 sayılı Kararı ile sanık hakkında uyuşturucu madde kullanmak suçundan 10 ay hapis cezasına hükmedildiği nazara alınarak 5237 sayılı TCK.nın 58. maddesinin uygulanmasına karar verilmesi gerekirken, hükümde bu mahkeme ilamının yanısıra Siirt Sulh Ceza Mahkemesinin 27.12.2010 gün ve 2009/38 Esas, 2010/881 sayılı Kararı ile aynı nitelikteki suçtan hükmedilen 6000 TL adli para cezasının da tekerrüre esas alındığının belirtilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafii ve O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetki uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, 5237 sayılı TCK.nın 58. maddesinin uygulanmasına uygulanmasına ilişkin bölümlerin hükümlerden çıkartılarak yerlerine “Sanığın adli sicil kaydının incelenmesinde Siirt Sulh Ceza Mahkemesinin 2007/456 Esas, 2008/283 Karar sayılı ilamının tekerrüre esas olduğu anlaşıldığından, sanık hakkında hükmolunan hapis cezalarının 5237 sayılı TCK.nın 58/6-7 maddesi uyarınca MÜKERRİRLERE ÖZGÜ İNFAZ REJİMİNE GÖRE ÇEKTİRİLMESİNE, ayrıca mükerrir sanık hakkında cezasının infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına,” yazılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 31.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.