MAHKEMESİ : Kütahya 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 08/05/2013
NUMARASI : 2012/143-2013/166

Taraflar arasındaki menfi tespite ilişkin asıl, alacağa ilişkin karşı davanın yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı asıl davanın reddine, karşı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde asıl davada davacı-karşı davada davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
-K A R A R-
Asıl davada davacı vekili, müvekkili ile davalı kurum arasındaki hizmet alım sözleşmesi kapsamında çalışan dava dışı işçiler tarafından müvekkili ve davalı kurum aleyhine açılan Kütahya İş Mahkemeleri"ndeki davalarda boşta geçen süre var ise 4 ayı geçmemek üzere boşta geçen süre ücreti ve diğer haklarının davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili gerektiğinin tespitine ilişkin karar verildiğini, söz konusu karar sonucunda dava dışı işçilerin müvekkili ve davalı aleyhine Kütahya İcra Müdürlükleri"nde takip başlattığını, bu takipler neticesinde asıl işveren konumundaki davalının kısmi itirazda bulunarak, dava dışı işçilere toplam 18.974,69 TL ödeme yaptığını, müvekkilinin ise takibe tümden itiraz ettiğini, davalının icra müdürlüğüne ödeme yaptıktan sonra ödemenin müvekkili tarafından ödenmesi gerektiğini, ödenmediği takdirde hak edişlerden kesileceğini bildirildiğini, davalının hiçbir mahkeme kararı olmaksızın kendi kusuru nedeniyle ödediği bedelin tamamını müvekkili şirkete rücu etmesi ve hak edişlerden kesmesinin hukuka uygun olmadığını ileri sürerek, müvekkilinin davalıya borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Asıl davada davalı vekili, davanın reddini savunmuş; karşı davasında, müvekkili ile davalı arasında yapılan sözleşme kapsamında davalı şirket bünyesinde çalışan işçiler arasında doğan anlaşmazlık neticesinde 7 adet iş davası açıldığını, bu davalarda husumetin müvekkili müesseseye ve davacı firmaya yöneltildiğini, davaların müşterek müteselsil sorumlulukla neticelendirildiğini, tamamen firma ile işçiler arasında anlaşmazlıklar nedeniyle müvekkili müessesenin işçilere toplam 18.974,69 TL ödeme yapmak zorunda kaldığını ileri sürerek, anılan meblağın ödeme tarihinden işleyecek ticari faiziyle birlikte davacıdan tahsilini istemiştir.
Karşı davada davalı vekili, karşı davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre; 4857 sayılı İş Kanunu"nun tanımlar başlıklı 2. maddesi çerçevesinde yapılan inceleme sonucunda yanlar arasında imzalanan sözleşme ve ekleri bir bütün olarak dikkate alındığında işçilerle imzalanan hizmet sözleşmelerinin herhangi bir muvazaalı işleme dayanmadığı, İş Mahkemesi kararına istinaden işçilere ödenen 18.974,69 TL nedeniyle asıl davada davacı-karşı davada davalının, asıl davada davalı-karşı davada davacıya borçlu olduğu gerekçesiyle, asıl davanın reddine, karşı davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, asıl davada davacı-karşı davada davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, asıl davada davacı-karşı davada davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, asıl davada davacı-karşı davada davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 30.09.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.