MAHKEMESİ : Kayseri 1. Aile Mahkemesi
TARİHİ : 14/01/2013
NUMARASI : 2012/804-2013/21

E.. K.. ile T.. K.. aralarındaki katılma alacağı davasının reddine dair Kayseri 1. Aile Mahkemesi"nden verilen 14.01.2013 gün ve 804/21 sayılı hükmün Yargıtay"ca duruşmalı olarak incelenmesi davacı vekilleri tarafından süresinde istenilmiş ise de; duruşma talebinin değer yönünden reddine karar verilerek; dosya incelendi, gereği düşünüldü

KARAR

Davacı vekili, tarafların 2004 yılında evlenip 2012 yılında boşandıklarını, evlilik birliği içinde edinilen 4065 ada 1 parsel 1 numaralı bağımsız bölümün davalı T.. adına kayıtlı iken boşanma davasının açılmasından kısa bir süre önce davalı tarafından annesi C.."a devredildiğini açıklayarak katılma alacağının 4721 sayılı TMK hükümlerine göre belirlenerek fazlaya ilişkin haklar saklı kalmak kaydıyla 1.000 TL"nin karar tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, dava 1 yıllık zamanaşımı süresi içinde açılmadığından ve taşınmaz davalının annesine ait taşınmazın satımından elde edilen para ve ödemesi yine davalının annesi tarafından yapılan kredi ile edinildiğinden davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Mahkemece, dava TMK"nun 178. maddesinde düzenlenen 1 yıllık zamanaşımı süresi içinde açılmadığından davanın reddine karar verilmesi üzerine; Hüküm, davacı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiştir.
Taraflar 01.12.2004 tarihinde evlenmiş, 14.12.2009 tarihinde açılan boşanma davasının kabulüne ilişkin hükmün 22.02.2011 tarihinde kesinleşmesiyle evlilik birliği son bulmuştur. Dava konusu mesken nitelikli 4065 ada parsel numaralı bağımsız bölüm 27.03.2006 tarihinde satış sonucu davalı T.. adına tescil edilmişken 26.08.2009 tarihinde davalının annesi C.."a satış yoluyla tescil edilmiştir.
TMK"nun 179.maddesine göre mal rejiminin tasfiyesinde eşlerin bağlı olduğu rejime ilişkin hükümler uygulanır. Taraflar aralarında başka bir mal rejimi seçildiğini ileri sürmediklerine göre, evlenme tarihinden mal rejiminin sona erdiği boşanma davasının açıldığı tarihe kadar TMK"nun 202. maddesine göre yasal edinilmiş mallara katılma rejimine tabidirler. Eşler arasındaki mal rejimi TMK"nun 225/2. maddesine göre boşanma davasının açıldığı tarih itibariyle sona ermiştir.
Dosya kapsamı, dava dilekçesindeki açıklamalar ve 4065 ada parsel numaralı bağımsız bölümün 27.03.2006"da edinilmiş olmasına göre dava TMK 202 ve devamı maddelerine dayanan katılma alacağı isteğine ilişkindir. Mahkemece zamanaşımı nedeniyle davanın reddine karar verilmişse de, Yargıtay Hukuk Genel Kurulu"nun 17.04.2013 tarih ve 2013/8-375 Esas, 2013/520 Karar sayılı kararıyla edinilmiş mallara katılma rejimi (katılma alacağı) bakımından TMK"nun 5. maddesi yoluyla 6098 sayılı TBK"nun 146.maddesinde yer alan 10 yıllık zamanaşımı süresinin uygulanacağı öngörülmüş, bu görüş Daire tarafından da benimsenmiştir. Bu durumda edinilmiş mallara katılma alacağı davalarında da TMK"nun 5. maddesi yoluyla 6098 sayılı TBK"nun 146. maddesinde yer alan 10 yıllık zamanaşımı süresinin uygulanması gerekecektir (mülga BK.m.125.).Ancak 10 yıllık zamanaşımının başlaması konusunda duraksama söz konusudur. Ağırlıklı görüş eşler arasında mal rejiminin sona erdiği tarih olan boşanma davasının açıldığı tarih başlangıç süresi olarak kabul edilmektedir. Ne var ki 6098 sayılı TBK"nun 153/1-2.bendine göre “Evlilik devam ettiği sürece, eşlerin diğerinden olan alacakları için zaman aşımı işlemeye başlamaz, başlamışsa durur.” Kanunun bu açık hükmü gözetildiğinde başlangıç tarihi olan boşanma davasının açıldığı tarihte mal rejimi eşler arasında sona ermiş olsa bile zamanaşımı işlemeyeceğinden (duracağından) ve boşanma kararının kesinleştiği tarihe kadar da bu durma devam edeceğinden ancak boşanma kararının kesinleşmesinden itibaren TBK"nun 146. maddesinde öngörülen zamanaşımı işlemeye başlayacaktır. Yani zamanaşımının başlangıç tarihinin saptanan bu olgu karşısında boşanma kararının kesinleştiği tarih olarak kabul edilmesi gerekir. Bu halde taraflar arasındaki boşanmaya ilişkin Kayseri 4. Aile Mahkemesi"nin 2009/431 Esas, 2010/1125 K. sayılı ilamının 22.02.2011 tarihinde kesinleştiği dikkate alınarak tarafların bildirdikleri deliller toplanıp sonucuna göre bir karar vermek gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru değildir.
Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görüldüğünden kabulüne, Yerel Mahkeme hükmünün sair hususlar incelenmeksizin 6100 sayılı HMK"nun Geçici 3. maddesi yollaması ile halen yürürlükte bulunan 1086 sayılı HUMK"nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA ve 24,30 TL peşin harcın istek halinde temyiz eden davacıya iadesine, 06.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi . verildi.