Özel belgeyi bozma yok etme veya gizleme, hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu"na muhalefet ve açığa imzanın kötüye kullanılması suçlarından şüpheliler ..., ..., ... ve ...haklarında yapılan soruşturma evresi sonunda Bursa Cumhuriyet Başsavcılığınca verilen 24/12/2018 tarihli ve 2015/83099 soruşturma sayılı ek kovuşturmaya yer olmadığına dair karara karşı yapılan itirazın reddine ilişkin mercii Bursa 3. Sulh Ceza Hâkimliğinin 07/02/2019 tarihli ve 2019/724 değişik iş sayılı kararını müteakip, bu defa aynı ek kovuşturmaya yer olmadığına dair karara karşı yeniden yapılan itirazın kabulü ile anılan ek kovuşturmaya yer olmadığına ilişkin kararın kaldırılmasına dair Bursa 2. Sulh Ceza Hâkimliğinin 28/11/2019 tarihli ve 2019/4993 değişik iş sayılı kararı aleyhine, Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 21/10/2020 gün ve 94660652-105-16-17-2020-Kyb sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak soruşturma dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 28/10/2020 gün ve 2020/94652 sayılı tebliğnamesiyle Dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Dosya kapsamına göre;
Bursa 2. Sulh Ceza Hâkimliğinin 28/11/2019 tarihli kararıyla "kovuşturmaya yer olmadığına dair kararın kaldırılmasına karar verildiği ve artık bu kesin karar üzerine Cumhuriyet savcılığının kamu davası açması gerektiği, kesin karar üzerine yeniden kovuşturmaya yer olmadığına dair karar verilemeyeceği" gerekçesiyle Bursa Cumhuriyet Başsavcılığınca verilen 24/12/2018 tarihli ek kovuşturmaya yer olmadığına dair kararının kaldırılmasına karar verilmiş ise de, Bursa Cumhuriyet Başsavcılığınca verilen 24/12/2018 tarihli ek kovuşturmaya yer olmadığına dair kararına karşı evvelce yapılan itiraz üzerine Bursa 3. Sulh Ceza Hâkimliğinin 07/02/2019 tarihli kararı ile itirazın kesin olarak reddine karar verildiği, kesinleşmiş bulunan ek kovuşturmaya yer olmadığına dair bu kararın kaldırılabilmesi için ya 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 172/2. maddesi uyarınca kamu davasının açılması için yeterli şüphe oluşturacak yeni delil elde edilmesi ya da kesin nitelikteki Bursa 3. Sulh Ceza Hâkimliğinin 07/02/2019 tarihli ve 2019/724 değişik iş sayılı kararı olağanüstü kanun yolu olan kanun yararına bozma yolu ile bozulması gerektiği,
Somut olayda ise yeni delil elde edildiğine dair bir iddia ve kabul bulunmadığı, ek kovuşturmaya yer olmadığına dair kararın hukuka aykırı olduğu gerekçesiyle kaldırılmasına karar verildiği ancak söz konusu ek kovuşturmaya yer olmadığına dair kararın, evvelce Bursa 3. Sulh Ceza Hâkimliğinin 07/02/2019 tarihli kararıyla denetlenerek itirazın reddine kesin olarak karar verildiği, kesin nitelikteki bu karar kanun yararına bozulmadan (yeni delil elde edilmedikçe) yeniden aynı hususta karar verilemeyeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiştir.
5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Bursa Cumhuriyet Başsavcılığının 2015/83099 soruşturma numaralı dosyasından verilen 24/12/2018 tarihli ek kovuşturmaya yer olmadığına dair kararına karşı müşteki vekilince yapılan 22/01/2019 tarihli itiraz üzerine, Bursa 3. Sulh Ceza Hâkimliğinin itirazın reddine ilişkin ve kesin nitelikteki 07/02/2019 tarih ve 2019/724 D.İş sayılı kararından sonra, aynı ek kovuşturmaya yer olmadığına dair karara karşı yeni delil olmaksızın yapılan mükerrer itiraz üzerine yeniden karar verilmesi mümkün olmadığı halde, müşteki vekilinin bu kez aynı karara yönelik ileri sürdüğü 23/08/2019 tarihli itirazına ilişkin olarak Bursa 2. Sulh Ceza Hâkimliğince verilen 28/11/2019 tarih ve 2019/4993 D.İş sayılı karar hukuki değerden yoksun olup yok hükmünde olduğundan, hukuken varlık kazanmayan ve infaz kabiliyeti bulunmayan bir kararın kanun yararına bozma istemine konu edilmesi de mümkün olmadığından, Bursa 2. Sulh Ceza Hâkimliğinin hukuki değerden yoksun ve yok hükmündeki 28/11/2019 tarih ve 2019/4993 D.İş sayılı kararına yönelik yapılan kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, 15/02/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.