Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/14789 Esas 2016/1617 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/14789
Karar No: 2016/1617
Karar Tarihi: 17.02.2016

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/14789 Esas 2016/1617 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/14789 E. ve 2016/1617 K. sayılı kararında, 5219 sayılı Kanun'un değişik 427/2. maddesi uyarınca miktar veya değeri 1000 TL'yi geçmeyen taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararların kesin olduğu belirtilmiştir. Kararda, bu sınırın 01.01.2015 tarihi itibariyle 2080 TL'ye yükseldiği ifade edilmiştir. Gerçekleşen dava ise 2001.39 TL olduğu için davalı vekilinin temyiz isteminin reddedildiği ve ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iade edileceği kararlaştırılmıştır. Kararda bahsi geçen kanun maddesi 5219 sayılı Kanun'un 427/2. maddesidir.

11. Hukuk Dairesi 2015/14789 E. , 2016/1617 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki davadan dolayı... 3. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 26/01/2015 gün ve 2014/1102-2015/69 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanun ile değişik 427/2. maddesi hükmüne göre miktar veya değeri 1.000,00 TL"yi geçmeyen taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar kesin olup, anılan miktar 01.01.2015 tarihi itibariyle 2.080,00 TL’ye çıkarılmıştır.
Somut olayda 2.001,39TL"nin tahsiline karar verilmiştir. Davalı vekili hükmü temyiz etmiş ise de, karar tarihi itibariyle yukarıda anılan Kanun hükmü uyarınca temyiz sınırının altında kaldığı anlaşıldığından temyizi kabil olmayıp, davalı vekilinin temyiz isteminin bu nedenle reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının HUMK.nun 432/4 ncü madde hükmü uyarınca REDDİNE, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 17/02/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.