Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2009/15553 Esas 2010/23 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi

Davacı, ilk kesinti tarihinden itibaren Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tespiti ile 5510 sayılı Yasa"dan yararlandırılmasına karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
K A R A R
Hakimin son oturumda tutanağa yazdırıp tefhim ettiği karar, esas karar olup, sonradan yazılan gerekçeli kararın bu karara aykırı olmaması gerekir. Oysa Mahkemece, 28.10.2009 günlü oturumda tefhim edilen kısa kararda davacının,01.06.1996-07.01.2008 tarihleri arasında gerekçeli kararda ise;01.07.1995-31.12.1996 ve 01.08.1999-27.04.2008 tarihleri arasında sigortalı olduğunun tespitine karar verildiği,kısa kararla gerekçeli kararın birbirine aykırı olduğu tutanağın ve kararın incelenmesinden açıkça anlaşılmaktadır. Öte yandan konuyla ilgili 10.4.1992 günü ve 991/7 Esas, 1992/4 karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca bu aykırılığın giderilmesi suretiyle gerçeğe ve hukuka uygun bir karar verilmesi gereği açıktır.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin yazılı bicimde karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli, hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA,bozma nedenine göre diğer hususların şimdilik incelenmesine yer olmadığına 18.01.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.