Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : Sanıklar hakkında ayrı ayrı; TCK’nın 89/1, 89/2-a-b-c, 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkumiyet ve sanık ..."nın temyiz talebinin reddine dair ek karar
Sanık ... müdafii

Taksirle yaralama suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hükümler ile sanık ..."nın temyiz isteminin reddine ilişkin ek karar, sanıklar ..., ... ... ve ... müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanık ..."nın temyiz isteminin reddine ilişkin ek karara yönelik yapılan temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanık ..."nın yokluğunda verilip 20.04.2016 tarihinde usulüne uygun tebliğ edilen hükmü, CMUK"un 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık süre geçtikten sonra 29.04.2016 tarihinde temyiz ettiğinin anlaşılması karşısında, temyiz isteminin süresinde olmamasından dolayı verilen temyiz isteminin reddine ilişkin 04/05/2016 tarihli ek karar, usul ve yasaya uygun bulunduğundan, temyiz isteminin reddine ilişkin ek kararın isteme uygun olarak ONANMASINA,
2-Sanıklar ..., ... ve ..."ın mahkumiyetlerine ilişkin hükümlere yönelik yapılan temyiz istemlerinin incelenmesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanıklar ..., ... ve sanık ... müdafiinin beraat kararı verilmesi gerektiğine, kusur tespitine, tayin edilen cezaya, lehe hükümlerin ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanmamasına ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Taksirle işlenen suçlarda iştirak hükümlerinin uygulanamayacağı gözetilerek, yargılama giderinin her bir sanığa sebebiyet verdikleri tutar kadar ayrı ayrı yükletilmesine karar verilmesi gerekirken, yargılama giderlerinin “eşit olarak” tahsiline karar verilmesi,
2-Katılana ait Afyon Kocatepe Üniversitesi Tıp fakültesi Adli Tıp Bilirkişi raporunda; mağdurda meydana gelen yaralanmanın hayati tehlike geçirecek, (6.) derecede kemik kırığı meydana gelecek ve organlardan birinin işlevinin sürekli zayıflaması şeklinde yaralandığının belirtilmesi karşısında, sanıklar hakkında TCK"nın 89/2. maddesi gereğince arttırım yapılırken, "TCK"nın 89/2-c" maddesi yerine, "TCK"nın 89/2-e" maddesinin gösterilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükümlerin bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak; yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün yargılama gideriyle ilgili (F) bendinde yer alan "eşit olarak" ibaresinin "sebebiyet verdikleri oranda" şeklinde değiştirilmesi, hükmün (A-B-D) bentlerinin (2.) numaralı fıkralarındaki "TCK"nın 89/2-c" ibarelerinin, "TCK"nın 89/2-e" ibareleri olarak değiştirilmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20.09.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.