Güveni kötüye kullanma suçundan sanık ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 155/2 ve 52/2. maddeleri uyarınca 4 yıl hapis ve 15.000,00 Türk lirası adli para cezaları ile cezalandırılmasına, cezasının aynı Kanun’un 58. maddesi uyarınca ikinci kez mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine dair Düzce 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 06/12/2016 tarihli ve 2015/548 esas, 2016/722 sayılı kararı aleyhine, Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 26/10/2020 gün ve 94660652-105-81-440-2020-Kyb sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 04/11/2020 gün ve 2020/96514 sayılı tebliğnamesiyle Dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Atılı suçun, hükümden sonra 24/10/2019 tarihinde 30928 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Ceza Muhakamesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 26. maddesi ile değişik 5271 sayılı Kanun"un 253/1. maddesinin (b) bendinin 7. alt bendine göre uzlaştırma kapsamına alındığı cihetle; söz konusu bu değişikliğin mahallinde Mahkemesince değerlendirilmesi gerektiği düşünülerek yapılan incelemede;
Dosya kapsamına göre, sanık hakkında ikinci kez tekerrür hükümlerinin uygulanmasına esas alınan Düzce 3. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 16/04/2013 tarihli ve 2011/583 esas, 2013/387 sayılı kararının 02/11/2015 tarihinde kesinleştiğinin anlaşılması karşısında, 25/01/2015 tarihinde işlenen inceleme konusu suça ilişkin olarak sanığın dosya içerisinde mevcut adlî sicil kaydına göre mükerrir olduğu sabit olmakla beraber, hakkında ikinci kez tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağı gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiştir.
5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
5237 sayılı TCK"nın 155/2. maddesinde düzenlenen hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçu 24/10/2019 tarih ve 30928 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunun 26. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 253 ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma kapsamına alınmış olup, bu doğrultuda mahkemece 30/10/2019 tarihli ek karar ile hükmün infazı durdurularak dava dosyasının uzlaştırma bürosuna gönderildiği, uzlaştırmacı tarafından düzenlenen 09/12/2019 havale tarihli uzlaştırma raporuna göre taraflar arasında def"aten edimli uzlaşmanın sağlandığı, akabinde mahkemece 04/02/2020 tarihli ek karar ile sanık hakkında açılan kamu davasının CMK"nın 223/8 ve 254/2 maddeleri uyarınca düşürülmesine karar verildiği ve anılan kararın kanun yoluna başvurulmaksızın 01/07/2020 tarihinde kesinleştiği dava dosyası ve UYAP ortamında yapılan incelemeden anlaşılmakta olup uzlaşmanın sağlanması nedeniyle verilen düşme kararı, hükmü bütün fer"ileriyle birlikte ortadan kaldırdığından ve kanun yararına bozmanın konusunu oluşturan karar hâlihazırda mevcut olmadığından dosyanın incelenmeksizin iade edilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na TEVDİİNE, 16/02/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.