Hırsızlık - mala zarar verme - iş yeri dokunulmazlığını bozma - kamu malına zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/12934 Esas 2020/687 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/12934
Karar No: 2020/687
Karar Tarihi: 14.01.2020

Hırsızlık - mala zarar verme - iş yeri dokunulmazlığını bozma - kamu malına zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/12934 Esas 2020/687 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hırsızlık, mala zarar verme, iş yeri dokunulmazlığını bozma ve kamu malına zarar verme suçlarından mahkum edildi. Mala zarar verme suçundan verilen 3000 TL adli para cezasının temyiz edilemeyeceği kararlaştırıldı. Temyiz itirazları reddedildi ve hükümler onaylandı. Kanun maddeleri olarak, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un geçici 2. maddesi ile 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi esas alındı ve hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtildi.

2. Ceza Dairesi 2019/12934 E. , 2020/687 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme, iş yeri dokunulmazlığını bozma, kamu malına zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından sanık ve müdafiinin temyiz isteminin CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2-Sanık hakkında hırsızlık, kamu malına zarar verme ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 14/01/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.