Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3-2,62. maddeleri ile CMK"nın 231/11. maddesi gereğince mahkumiyet hükmünün açıklanması

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü;
Mahkemece, 03.02.2011 tarihli ilk hüküm ile sanık hakkında TCK"nın 179/3-2,62. maddeleri gereğince 25 gün hapis cezasından ibaret mahkumiyet hükmünün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, söz konusu kararın 24.03.2011 tarihinde kesinleştiği, denetim süresi içinde sanığın yeniden kasıtlı bir suç işlemesi nedeniyle İstanbul Anadolu 20. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından sanık hakkında TCK"nın 179/3-2,62,50,52. maddeleri gereğince 500 TL adli para cezasına hükmolunduğu, bu ikinci suçtan kurulan mahkumiyet hükmünün suç tarihinin 2014 olduğunun anlaşıldığı, bunun üzerine mahkemece ilk hükme yönelik dosya yeniden ele alınarak, hükmün açıklanmasına dair kararını kapsayan dosyanın incelenmesinde;
Kasten işlediği suçtan dolayı hapis cezasına mahkum edilen sanık hakkında TCK"nın 53/1. maddesi uyarınca hak yoksunluğuna hükmedilmemiş ise de, kasten işlemiş olduğu suçtan dolayı hapis cezasına mahkûmiyetin kanuni sonucu olarak hükmedilmesi gereken hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilebileceği değerlendirilerek yapılan incelemede;
Olay günü 2.25 promil alkollü araç kullandığı sırada trafik kazasına sebebiyet vermek suretiyle trafik güvenliğini tehlikeye düşürdüğü anlaşılan sanık hakkında, kastın yoğunluğu, tehlikenin ağırlığı, suçun işleniş biçimi nazara alınarak TCK"nın 61/1. maddesi uyarınca, temel cezanın alt sınırdan uzaklaşılarak belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 179/3. yollamasıyla 179/2 maddesi uyarınca doğrudan 30 gün hapis cezasına hükmedilmiş ise de; TCK"nın 179/2-3. maddelerinde yer alan "(2) Kara, deniz, hava veya demiryolu ulaşım araçlarını kişilerin hayat, sağlık veya malvarlığı açısından tehlikeli olabilecek şekilde sevk ve idare eden kişi, iki yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır. (3) Alkol veya uyuşturucu madde etkisiyle ya da başka bir nedenle emniyetli bir şekilde araç sevk ve idare edemeyecek hâlde olmasına rağmen araç kullanan kişi yukarıdaki fıkra hükmüne göre cezalandırılır." şeklindeki düzenlemeye göre, sonuç cezaya etkili olmamakla birlikte, temel cezanın 1 ay hapis cezası olduğunun gözetilmemesi;
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususun, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hüküm fıkrasının temel cezanın belirlendiği 2 numaralı bendindeki "30 gün"" ibaresinin ""1 ay"" olarak değiştirilmesi suretiyle, eleştirilen husus dışında sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 20.09.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.