MAHKEMESİ : GAZİANTEP 1.ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 01/10/2012
NUMARASI : 2012/368-2012/678

Taraflar arasında görülen muarazanın men"i davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı, 07.12.2010 tarihinde TEDAŞ görevlilerinin iş yerinde kaçak elektrik kullanıldığı belirtilerek kaçak elektrik tutanağı düzenlediklerini, kaçak elektrik kullanmadığını, Gaziantep 7.Asliye Ceza Mahkemesi tarafından yapılan yargılama sonucunda beraat ettiğini, beraat kararı verilmesine rağmen TEDAŞ görevlilerinin elektriğini kestiklerini, elektriğin kesik olmasından dolayı iş yerini çalıştıramadığını ve mağdur olduğunu öne sürerek, davalıya kaçak elektrik borcu olmadığının tespitine karar verilmesini ve muarazanın giderilmesini talep etmiştir.
Davalı, yapılan kontroller esnasında dava konusu abonelikte kaçak elektrik kullanıldığı tespit edilerek, kaçak tespit tutanağı tanzim edildiğini savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, benimsenen bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre, davacının kaçak elektrik kullanmadığı gerekçesiyle davanın kabulü ile, davacının 2650110 Nolu işyeri aboneliği nedeni ile kaçak elektrik borcunun olmadığının tespitine, muarazanın bu şekilde men"ine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Ceza mahkemesi kararlarının hukuk mahkemesindeki davaya etkisini düzenleyen Borçlar Kanunu’nun 53.maddesi hükmünde, "Hakim, kusur olup olmadığına, yahut haksız fiilin failinin temyiz kudretini haiz bulunup bulunmadığına karar vermek için ceza hukukunun sorumluluğa ilişkin hükümleri ile bağlı olmadığı gibi, ceza mahkemesinde verilen beraat kararı ile de mukayyet değildir.
Bundan başka ceza mahkemesinin kararı, kusurun takdiri ve zararın miktarının tayini hususunda dahi hukuk hakimini takyit etmez." denilmektedir. Aynı düzenleme yeni Türk Borçlar Kanununun 74.maddesi hükmünde de “Hâkim, zarar verenin kusurunun olup olmadığı, ayırt etme gücünün bulunup bulunmadığı hakkında karar verirken, ceza hukukunun sorumlulukla ilgili hükümleriyle bağlı olmadığı gibi, ceza hâkimi tarafından verilen beraat kararıyla da bağlı değildir. Aynı şekilde, ceza hâkiminin kusurun değerlendirilmesine ve zararın belirlenmesine ilişkin kararı da, hukuk hâkimini bağlamaz.” şeklinde önceki kanuna paralel şekilde düzenlenmiştir.
Bu açık hüküm karşısında, ceza mahkemesince verilen beraat kararı, kusur ve derecesi, zarar tutarı, temyiz gücü ve yükletilme yeterliği, illiyet gibi esasların hukuk hakimini bağlamayacağı konusunda duraksama bulunmamaktadır. Hemen belirtilmelidir ki, hukuk hakiminin bu bağımsızlığı sınırsız değildir. Öğreti ve uygulamada hukuk hakiminin, maddi olaylara ve özellikle fiilin hukuka aykırılığına ilişkin olarak ceza hakimi tarafından yapılan tespitlerle bağlıdır. Hukuk hakiminin ceza mahkemesi kararındaki maddi olgularla bağlılığının ölçüsü; beraat kararında suçun sanık tarafından işlenip işlenmediğinin kesin olarak, delilleriyle tespit edilip edilmediğidir. Ceza mahkemesinin, kusurun ve zarar miktarının takdiri hususundaki kararı, yani, fiilin işlendiği sabit olduğu halde, kusurluluğa ya da kusursuzluğa ilişkin saptaması, hukuk hakimini bağlamaz. Hukuk hakimi, ceza mahkemesinin kusura ilişkin değerlendirmesiyle ve buna etkili tespit edilen olgularla bağlı kalmaksızın, taraflarca ileri sürülen delilleri toplayıp, tümünü birlikte değerlendirerek bir sonuca varmalıdır. Başka bir deyişle maddi olayları ve yasak eylemleri saptayan ceza mahkemesi kararı, taraflar yönünden kesin delil niteliğini taşır. Ancak bu bağlayıcılık ve kesin delil niteliği ceza davasında yargılanan kişi yönünden söz konusudur. Ceza mahkemesinde sanık olarak yargılanan kişi dışında başkaları hakkında açılan hukuk davasında bu kurallar uygulanamaz.
Somut olaya gelince, davalı elemanlarınca yapılan kontroller sırasında, davacının sayaca müdahale ederek kaçak elektrik kullandığı saptanarak, kaçak elektrik tutanağı düzenlenmiştir. Gaziantep 7.Asliye Ceza Mahkemesinin 2011/280 E.-634 K.sayılı ceza davasında, mahkemece kararın gerekçe bölümünde açıklandığı üzere davacı hakkında delil yetersizliğinden beraat kararı vermiştir. Mahkeme yargılama sırasında bilgisine başvurulan bilirkişi tarafından düzenlenen raporda, davacının tutanak öncesi ve sonrası aylık ortalama tüketim ortalamalarının normal olduğu, 265011 abone nolu işyeri aboneliğinde davacı tarafından kaçak elektrik kullanmadığı belirtmiştir.
Mahkemece, ceza mahkemesinde verilen karar ve anılan bilirkişi raporu esas alınarak karar verilmiştir. Yukarıda açıklanan hukuki olgular dikkate alındığında ceza mahkemesince verilen beraat hükmünün görülmekte olan davada mahkemeyi bağladığından ve ceza mahkemesinin kesinleşmiş kararının görülmekte olan dava yönünden de kesin hüküm oluşacağından söz edilemez. Öte yandan, kaçak tutanakları aksi sabit oluncaya kadar geçerlidir. Davacı taraf, tutanağın aksini ispat edememiştir. Tutanak içeriği ile davacının kaçak elektrik kullandığı kesin bir biçimde saptandığından, davacının kaçak elekrtik kullanılmadığı yönündeki beyanına itibar edilemez.
Hal böyle olunca, mahkemece öncelikle dosyanın önceki bilirkişi dışında oluşturulacak üç kişilik uzman bilirkişi kuruluna verilmesi, bilirkişi heyetinden davalının davacı taraftan isteyebileceği kaçak elektrik bedelinin, tutanağın düzenlendiği tarihte yürürlükte bulunan yönetmelik hükümlerine göre hesaplanması konusunda denetime elverişli rapor alınarak, sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, yetersiz bilirkişi raporu benimsenerek yazılı şekilde hüküm kurulması yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 15.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.