Güveni kötüye kullanma suçundan sanık ..."in mahkumiyetine dair Bursa 22. Asliye Ceza Mahkemesinin 22/09/2014 tarihli ve 2014/124 esas, 2014/114 sayılı kararı aleyhine, Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 27/10/2020 gün ve 94660652-105-16-10377-2020-Kyb sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 05/11/2020 gün ve 2020/96870 sayılı tebliğnamesiyle Dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Dosya kapsamına göre, bahsi geçen suçtan yapılan yargılama sonunda verilen kararın, mahkumiyetine karar verilen diğer sanık ... tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 10/04/2017 tarihli ve 2015/3883 esas, 2017/8923 karar sayılı ilamı ile "Sanığa yüklenen güveni kötüye kullanma suçu nedeniyle, hükümden sonra 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34.maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaştırma işlemleri için gereği yapılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini zorunluluğu, ...bozulmasına," şeklindeki gerekçe ile bozulmasını müteakip, yeniden yapılan yargılama ile sanık ... hakkında, atılı fiilin kanunda suç olarak tanımlanmamış olması sebebiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemeler Kanunun 223/2-a maddesi uyarınca beraatine dair Bursa 22 Asliye Ceza Mahkemesinin 09/01/2018 tarihli ve 2017/391 esas, 2018/17 sayılı kararının Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 10/03/2020 tarihli ve 2018 5375 esas, 2010/3577 karar sayılı ilamı ile onanarak kesinleşmiş olduğu, hükme karşı temyiz yoluna başvurmayan sanık ..."in de atılı suçu, hakkındaki beraat hükmü kesinleşen sanık ... ile birlikte işlemiş olduğunun anlaşılması karşısında,
Diğer sanık ... yönünden yapılan Yargıtay incelemesinde de açıklandığı üzere, katılanın suça konu çeki iade etmek üzere vermediği, doğrudan ..."in adını yazdığı, bu nedenle sanık ... hakkında atılı güveni kötüye kullanma suçunun unsurlarının oluşmadığı gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemeler Kanunun 223/2-a maddesi uyarınca sanık hakkında beraat kararı verilmesi gerektiği gözetilmeksizin, yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesinde isabet görülmemiştir.
5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Hükümlü ..."in haklarındaki beraat hükümleri kesinleşen sanıklar ... ve ... ile birlikte, araç alımı için para ihtiyacı olan katılanın yazdığı ileri tarihli 7.000 TL bedelli çeki kırdırmak üzere aldıkları, kendisine para vermedikleri, çeki iade etmeyerek kullandıkları ve bu şekilde hükümlünün güveni kötüye kullanma suçunu işlediğinin iddia ve kabul olunmasına karşın, katılanın suça konu çeki iade etmek üzere vermediği, doğrudan hükümlü ..."ın adına yazdığı, bu nedenle atılı suçun unsurları itibarıyla oluşmadığının anlaşılması karşısında, kanun yararına bozmaya atfen düzenlenen ihbarnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden, hükümlünün güveni kötüye kullanma suçundan mahkumiyetine dair Bursa 22. Asliye Ceza Mahkemesi’nce verilip kesinleşen 22/09/2014 tarih ve 2014/124-2014/114 E-K sayılı kararın 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 309. maddesinin 3. fıkrası uyarınca BOZULMASINA, aynı maddenin 4. fıkrasının (d) bendinin verdiği yetkiye dayanılarak hükümlünün yasal unsurları oluşmayan güveni kötüye kullanma suçundan BERAATİNE, atılı suçtan tayin edilen CEZANIN KALDIRILMASINA, 15/02/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.