Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2014/3965 Esas 2014/11159 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Beraat ve idari para cezası verilmesine

Dairemizin 14/11/2013 tarih, 2013/12642 esas, 2013/40289 karar sayılı bozma kararına karşı, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından 29/01/2014 tarih ve 3-2012/26816 temyiz sayılı itiraznamesi ile “Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 21/01/2014 gün ve 2012/1516 Esas, 2014/21 sayılı ilamında belirtildiği şekilde sanık hakkında açılan kamu davasında yapılan kavuşturma sonucunda sanığa isnat edilen fiilin suç değil de kabahat oluşturduğu tesbit edildiğinde, sanık hakkında isnat edilen suçtan beraat kararı verilip sanık hakkında kabahat eylemi nedeniyle idari yaptırım kararı uygulanmasına hükmedilmesi gerektiği belirtilerek hükmün esastan incelenmesi ” talebiyle dosyanın itirazen incelenmek üzere dairemize gönderilmesi üzerine yapılan incelemede;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Yerinde görülen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazının KABULÜNE,
2) Dairemizin 14/11/2013 tarih, 2013/12642 esas, 2013/40289 karar sayılı bozma kararının KALDIRILMASINA,
a) Sanık hakkında kurulan beraat hükmüne yönelik yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre katılan vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün talebe uygun olarak ONANMASINA,
b) Sanık hakkında kurulan idari para cezasına yönelik hükmün incelenmesinde;
Sanığın eyleminin 6831 sayılı Kanunun 91/5. maddesi kapsamında olduğu ve hükümden sonra 14.04.2011 tarih 27905 sayılı Resmi Gazetede yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 11. maddesi ile 6831 sayılı Kanunun 91/5. maddesinde yapılan değişiklik nazara alındığında bu suçun 5326 sayılı Kabahatler Kanunu gereğince kabahat neviine dönüşüp suç tarihi olan 10.4.2006 tarihi ile inceleme tarihi arasında 5326 sayılı Yasanın 20/2-c maddesinde öngörülen zamanaşımı süresinin gerçekleşmiş bulunduğunun anlaşılması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan idare vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA ve gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5326 Sayılı Kanunun 20.maddesi gereğince sanık hakkında İDARİ PARA CEZASI VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, emvalin satış bedelinin istirdatı kabil olmak üzere orman idaresine bırakılmasına, yapılan ön ödemenin sanığa iadesine, 18.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.




















.